Stijn Philips, een natuurfilmer en oud-inwoner van Giessenburg, werkte ruim twee jaar aan zijn film over de prachtige Alblasserwaard die 8 september in première gaat in bioscoop Landvast. “Het doel is om de bewoners en bezoekers hier bekend te maken met dit veenweidegebied en de wilde dieren die daarin leven. Ik wil een onderbelichte kant van een onderbelicht gebied laten zien.”

Wat veel mensen namelijk niet weten is wat er zich hier iedere dag, verscholen in de natuur, afspeelt. “Om dit te laten zien werd het idee voor natuurfilm De Wilde Waard geboren. Ik maakte drie jaar terug al een korte film van rammelende hazen in Giessenburg. Dat was een mooie leerschool voor echte werk op het witte doek”, aldus de cameraman die vaste kracht is bij het populaire televisieprogramma Vroege Vogels.

Enthousiasme voor de natuur
In eerste instantie was het idee om een film van 20 minuten te schieten. “Je bent als natuurfilmer vaak afhankelijk van partijen die geld of kennis willen delen.” Dat lukte al snel. Een opgezette crowdfundingsactie bleek een schot in de roos. “Staatsbosbeheer, gemeente Molenlanden, de provincie en natuur- en vogelwacht De Alblasserwaard (NVWA) wilden al snel bijdragen. Het ging zelfs zo goed, dat het initiële idee van een korte film al snel plaats maakte voor een volwaardige film van bijna een uur. Het is gaaf om te merken dat er lokaal zoveel enthousiasme, behoefte, draagkracht en aandacht was. Dat is ook essentieel voor zo’n filmproductie.”

Bekijk hier de trailer:

Verhaallijnen en hersenspinsels
Op de Donkse Laagten werden de verhaallijnen voor de film met de boswachters van Team Groene Hart besproken en verder uitgedacht. “Ik wilde de dieren echt in hun natuurlijke habitat filmen zonder verstoring. Daarvoor heb je veel gebiedskennis nodig en toegang tot de plekken waar de dieren schuilen en actief zijn. Anders sta je alleen maar achter hekjes te filmen.” Ook praktische zaken werden besproken. “Bijvoorbeeld welke beverburcht er bezet was en welke niet.” Er ontstonden tien losse verhaallijnen die de kijker meenemen naar verschillende plekken als de Avelingen, Kinderdijk en de Donkse Laagten. Iedere keer staat er weer een ander dier centraal zoals de grutto of de bever. “Ik laat de kijker echt meeleven met de dieren en hun dagelijkse strubbelingen. De voortdurende zoektocht naar eten en rust en het opvoeden van hun jongen. Ook onder moeilijke omstandigheden. Stiekem gebeurt er hier zoveel en doet ‘De Waard’ niet onder voor de Veluwe of de Wadden. Het is dan wel cultuurlandschap, ingericht door de mens, maar de dieren maken daar geen onderscheid in. Voor hen is het gewoon wildernis.”

Schuiltent of auto?
“Dit gebied, waar ik mijn jeugd heb doorgebracht, is te mooi om niet te laten zien. Dat weidse en die wolkenluchten boven de polders. De grienden, knotwilgen en molens; het is heel bijzonder. De liefde voor de natuur zit er ingebakken, maar zie dat plaatje met de hoofdrolspelers, de wilde dieren, en hun natuurlijke gedrag maar eens scherp voor je lens te krijgen en over te brengen.” Daar is veel geduld en een goede aanpak voor nodig. “Ik heb heel veel geprobeerd. Met een schuiltent in het veld of gewoon dagenlang van achter de auto op vaste plekken waardoor gewenning optreedt. Sommige scenes schiet je in een dag en andere duren dertig dagen. Dat maakt dit werk ook zo uitdagend en leuk. Elke dag is anders. Ik geniet van het hele proces van filmen, monteren, samen met de componist muziek bedenken, kleurcorrecties doen en nog veel meer. Alle hulp en financiële steun brachten natuurlijk ook verwachtingen met zich mee.”

Gruttokuikens en beverfamilie
Stijn kijkt heel tevreden terug. “Ik had van tevoren nooit gedacht dat de film zo zou worden en ik denk dat mensen ook echt verrast zullen zijn. Het blijft natuurlijk wel spannend.” Over waar hij het meest trots op is? “Een scene dat ik gruttokuikens scherp voor mijn lens krijg in het hoge gras. Dat was echt bijna niet te doen. Dat is zo moeilijk! Na een lange tijd lukte het toch en kwamen ze zelfs op drie meter afstand voorbij lopen, terwijl het kuikenseizoen al begon af te lopen. Die druk voelde ik wel. Een film zonder gruttokuiken was echt een no go voor mij. Weidevogels horen bij de Alblasserwaard.”

Wat hij ook heel leuk en intiem vond, was het volgen van een beverfamilie. “Daar heb ik ook veel tijd in zitten. Na een aantal dagen filmen op een vaste plek word je een soort van geaccepteerd door de familie en gaan ze gewoon onverstoorbaar door waar ze mee bezig zijn. Je leert echt een gezinnetje kennen. Hoe laat ze naar huis komen en wanneer ze weer op pad gaan. Mijn vriendin zei op een gegeven moment: “Ga je nu weer naar die bevers?!”

In de prijzen?
Hoewel de film nog niet eens draait, is de film al internationaal erkend. De film gaat twee avonden draaien op het Wildlife Film Festival in Rotterdam en is genomineerd voor Best Newcomer Award en Best Independent Production Award. “Dat is een hele grote eer en bovendien erkenning voor hoe mooi dit gebied is. Die natuur moeten we koesteren”, besluit Stijn.

Natuurfilm de Wilde Waard gaat 8 september in première. Daarna kunnen belangstellenden bij bioscoop Landvast een kaartje kopen. De prijs is nog niet bekend. De programmering wordt binnenkort bekend gemaakt. Komt dat zien!