Door de verrekijker zie je pas echt de mooie kleuren van de rietzanger.

Mijn tip voor het nieuwe jaar: neem altijd je verrekijker mee! In het begin best even wennen met zo’n verrekijker. Hoe richt je nou op zo’n heel klein vogeltje in de verte? Hoe stel je echt scherp? Maar dan… daar zit ie, de putter, karekiet of keep. Met kleuren zo subtiel. Je ziet de veertjes in detail: glanzend en strak verzorgd. Her en der een donsveertje. En zie daar: een duidelijke wenkbrauwstreep! Dan is de vogel in je kijker toch geen karekiet, maar een rietzanger. Het gaat om minuscule details. Daarom is vogelen zo moeilijk. Hoe ervaren je ook bent, het blijft een hele uitdaging. Juist dát maakt het zo leuk!

Deze column staat in Toeractief, een wandel- en fietsmagazine met routes en achtergrondverhalen www.toeractief.nl

De nog wat meer geoefende vogelaar kan ook de geluiden herkennen. Dan weet je op het geluid al wat je moet zoeken. Dat is handig. Kie-wiet, trrrrr, tutututuu en hahahaha zijn respectievelijk de soorten kievit, staartmees, tureluur en groene specht. Allemaal even mooi. Vooral als je ze vervolgens door de verrekijker van dichtbij ziet. Dan herken je pas echt de schoonheid van het gestreepte zwart-witte kopje van de staartmees en het geel-groen-rode verenkleed van de groene specht. Als je heel goed bent in het herkennen van vogelgeluiden, wordt je soms wel een beetje lui. Als je dan door het bos loopt en je hoort de alarmroep van de winterkoning, hoef je niet eens meer door je verrekijker te turen om te weten wat er roept. Je beleving van het bos krijgt een andere dimensie. Al luisterend scan je het bos en ‘zie’ je met je oren wat er in de bomen leeft.

Het voordeel van vogelen als hobby is bovendien dat het overal kan. Je hebt een extra reden om er op uit te gaan, maar het kan ook in je eigen achtertuin. Leg in de winter wat vogelvoer neer en ga achter het raam zitten. Je hebt je eigen instant vogelkijk-hut. En nu geduldig wachten wat er langskomt. Vaak hoef je niet eens lang te wachten, tenzij de kat van de buren in de buurt is. Roodborst, mees, mus, merel, gaai, winterkoning, boomklever, specht; allemaal soorten die zich graag in de tuinen laten zien.

Als natuur al een bewezen effect heeft op de gezondheid, dan moet het vogelen wel helemáál gezond zijn. Je bent buiten in de natuur en concentreert je op het hier en nu en wat er om je heen voor moois te zien en te horen is. Geen mind-full therapie meer nodig! Je hartslag daalt naar een rustig tempo. Tot je daar dan die ene soort ziet die je nog nooit gezien had. Je hart maakt een sprongetje van geluk, een dikke glimlach op je gezicht. “Wauw, die is mooi!” of “Nooit verwacht dat ik hier vandaag een lepelaar zou spotten!”, roep je in gedachten tegen jezelf. Vogelen is een verrassende bezigheid. Je weet nooit wat je tegen zal komen en soms krijg je dan die verrassing: de soort die je al zo lang op je wensenlijstje had. Dat voelt als een cadeau, als een bonus. Het weldadige effect van dit geluksgevoel, daar kun je wel minimaal een week op teren. Daarmee ook de ultieme tip tegen de winterdip: start met vogelen en neem je verrekijker mee!