Bosuil jongen hoog in de boom

Deze column staat in Toeractief, een wandel- en fietsmagazine met routes en achtergrondverhalen www.toeractief.nl

Ik ben boswachter op een plek waar mensen dat niet meteen verwachten: in hartje centrum Den Haag. “Van welk gebied dan?”, vragen ze mij, “hebben wij hier dan zoveel natuur?” “Ja, natuurlijk!”, zeg ik, “nooit van het Haagse Bos gehoord?” Vanaf het Centraal Station in Den Haag loop je via dit oeroude stadsbos zo de duinen in. Veel mensen beamen dat ze dit bos en het toekomstig Nationaal Park Hollandse Duinen inderdaad kennen. Soms blijft er toch twijfel: “Échte natuur begint toch verder weg van huis? Daarvoor moet je naar de Veluwe of naar het buitenland”. Dat enthousiasmeert mij altijd weer om te vertellen over de bosuil, ijsvogel, ree, vos, marter en eekhoorn die midden in dit stadsbos te vinden zijn. “Ja, bij jou om de hoek!”, roep ik dan, “nooit gezien?”

Échte natuur is dichterbij dan je denkt. Je moet er natuurlijk wel moeite voor doen om dit zo te beleven. Loop of fiets er eens wat langzamer doorheen en kijk aandachtig om je heen. Schakel alles in: ook je oren, neus én intuïtie. Er gaat een wereld voor je open. Een ijsvogel zie je vaak pas nadat je ‘m eerst hebt gehoord. Een hoge, schelle roep. Je kijkt snel waar het geluid vandaan komt en ja hoor: daar gaat ie! Een blauwe flits scheert over het water. Stinkzwam, daslook of een vossenburcht, kun je – als je aandachtig ruikt – vanaf een afstand ruiken. En voor wie ’s winters graag binnen blijft: juist dan zie je meer. De bladeren en kruidlaag onder de bomen zijn weg en je kunt dus veel beter zien wat er in de bomen of verder weg in het bos leeft. Bovendien komen sommige soorten in de winter naar de stad. Hier is het namelijk warmer en blijft water langer ijsvrij. De ijsvogel en doodaars, onze kleinste fuut, zie je in de winter juist in de stad. Ook de vos komt naar de stad, omdat daar altijd wel wat voedsel te vinden is. In het vroege voorjaar –nog voordat alle bladeren alweer aan de bomen zitten- kun je in het Haagse Bos de jonge bosuilen zien. Als witte bolletjes dons, hoog in de bomen, zie je ze slapen.

Natuur dichtbij is bovendien veel leuker, omdat je het ook écht goed kunt leren kennen als je er vaker komt. Je weet dan op een gegeven moment waar de egel, konijn of eekhoorn te vinden zijn. Het worden vaste ontmoetingen, die nooit gaan vervelen. Want oog in oog met een wild wezen, dat blijft mooi. En wie weet, kom jij op jouw vertrouwde rondje in de natuur dichtbij ook oog in oog met de boswachter. Dát went misschien nooit, want een boswachter midden in de stad, dat blijft toch een beetje een vreemde vogel…