Zaterdag 25 augustus 2012 tijd: 21:00  –  23:00

Deelnemers verzamelden bij het parkeerterrein van Lentevreugd Wassenaar waar vleermuisdeskundige Freek Cornelis aan de groep werd voorstelt. Freek heeft een paar jaar geleden als eerste de kleine dwergvleermuis in Nederland waargenomen.

Er wordt een korte inleiding over de vleermuis gegeven. Of te wel de Chiroptera. De Chiroptera, ook wel handvleugeligen genoemd zijn zoogdieren die kunnen vliegen. Hun vleugels zijn voorzien van een vlieghuid die tussen de vingers van hun voor- en achterpoten en hun staart zit.

Freek vertelt ons dat de vleermuizen in twee groepen zijn ingedeeld. Namelijk de Megachiroptera (grote vleermuizen) en de Microchiroptera (kleine vleermuizen).

De eerste groep zijn voornamelijk fruiteters, deze groep komt niet in Europa voor. De tweede groep, de Microchiroptera bestaat vrijwel alleen uit insecteneters. Deze komen in onze streken voor. De laatvlieger en de rosse vleermuis eten motjes, muggen en kevertjes. De dwergvleermuis en de watervleermuis voornamelijk muggen en motjes. De laatste twee zijn niet sterk genoeg om door de schildjes van de kevers door te bijten. Om te overleven moeten vleermuizen wel een kwart tot een derde van hun lichaamsgewicht eten. Dat betekent per nacht wel driehonderd muggen, motjes en kevertjes

Vervolgens gingen we op weg. Omdat het nogal onstuimig weer was moesten we de luwte van de bosrand opzoeken. We zijn de noordwest hoek ingegaan (rand Pan van Persijn). Drie mensen hadden een bat-detector bij zich. Een aantal dwergvleermuizen liet zich zien en horen. Freek kon de geluiden met zijn detector opnemen en ons vertraagd laten horen. Zo hoorden we de fluittonen van het geluid.

Om de vleermuizen te bestuderen worden ze met een mistnet gevangen. Hierdoor raken ze natuurlijk zeer gestrest. Om ze tot rust te laten komen, worden ze in een zakje gestopt en even weggehangen. Vroeger werden ze dan geringd. Dit gaf echter beschadiging en irritatie aan de vlieghuid. Tegenwoordig worden ze gechipt.

Op onze weg terug detecteerde coördinator van de excursie Hugo Woudenberg nog een sabelsprinkhaan.

Inmiddels was het elf uur geworden en liepen we terug naar de parkeerplaats. Daar aangekomen bedankte IVN- Leiden voorzitter Lex Burgel Freek en de gasten, die ondanks het slechte weer toch  gekomen waren.

Verslag Hugo Woudenberg