Langs de paden in Boswachterij Noordwijk ontstaan steeds meer kuilen. Dit zijn bronstkuilen. Om werkelijk te ervaren wat hiervan de oorzaak is. Moet je op pad met een boswachter. Ted Hoeks werkt sinds 1988 bij de beheereenheid Hollands Duin.

Ted Hoeks:
“Al mijn hele leven werk ik in de duinen. Toch ga ik op ook op mijn vrije dagen daar struinen, zo ook op vrijdag 21 oktober 2011. Maar vandaag niet in ons eigen beheergebied.

Het is de bronsttijd (paartijd) van de damherten, dus fototoestel mee. Bij de ingang ‘de Oase’ (de duinen van Waternet) was het druk want de herfstvakantie was nog niet afgelopen. Hoe verder ik het gebied in kwam hoe stiller het werd, onderweg kwam ik al heel wat bronstkuilen tegen. Dit zijn kuilen die gemaakt worden door de damhert bokken die daar in gaan liggen; alles onder urineren en gaan liggen burlen (lijkt net boeren). Dit doen ze allemaal om de hindes te lokken. De hindes komen kijken én ruiken of de damhertbok genoeg stinkt en hard genoeg knort en of het gewei er imposant genoeg uitziet. Dan, misschien, mag het hert zijn best gaan doen.

Verder het gebied ingekomen hoorde ik de herten al knorren en de geweien kletterden van het vechten. Plots stond ik midden tussen de herten die daar in hun bronstkuilen lagen of rondliepen. De jonge bokken werden weggejaagd en de hindes mochten komen. Dat deden de dames dan ook. Ze liepen al fiepend (roepend) van het ene hert naar het andere, zoekende naar de goede minnaar. Ik heb niet gezien of ze die ook gevonden hebben, maar dat zal best wel.

Nadat ik een heleboel foto’s gemaakt had ben ik stilletjes weggegaan. Aan de rand van de bronstplaats kwam ik een heel oud hert tegen met een teruggezet gewei (als het hert oud is word het gewei kleiner). Deze doet niet meer mee in de bronsttijd. Ik denk dat deze oude bok wel 12 jaar was terwijl ze gemiddeld 15 kunnen worden.

Damherten zijn er in vele kleuren en maten. Ik kwam op mijn tocht een zwart hert en een hele licht tegen. Er waren bokken te zien met grote plaatvormige geweien en jonge herten met een spits gewei (spitsers!).

Ook groepen hindes kwam je overal verspreid tegen. Hindes zijn 230 dagen zwanger en werpen in de maand juni hun kalf. Zij leven in roedels. Ook de manlijke herten leven in roedels. Zij verliezen in april/ mei hun gewei, het nieuwe begint gelijk alweer te groeien, dat moet voor oktober volgroeid zijn voor de volgende bronst.

Nadat ik nog wat foto’s gemaakt te hebben van dit prachtige gebied ben ik teruggelopen naar de uitgang, ik was weer een ervaring rijker.”