Nu te bewonderen

Nu te zien in het duin; heel veel nieuw leven. We hebben al ruim 20 Soay schaap lammetjes geteld in het begrazingsgebied. Het huppelt en mekkert, is nieuwsgierig en alle varianten in kleurstelling komen voorbij.

Wilde schapen.

Echte lente plaatjes en geluiden dus. Het gedrag van de Soay schapen is als buskruit. In kleine en grote clubjes lopen ze bij elkaar, maar ze gedragen zich niet als een kudde. Ze zoeken altijd weer hun eigen weg. Soay schapen zijn taaie rakkers, ze komen oorspronkelijk van de Kilda eilanden bij Schotland. De wol valt in plukken van ze af en ze redden zichzelf. Dus ook bij de geboorte hebben ze geen hulp van ons nodig. Daar zijn ze ook veel te schuw voor, ze gedragen zich als wilde schapen.

Duin moet duin blijven.

In het begrazingsgebied doen ze prima hun werk, ze gaan de verruiging in het duin tegen en door veelvuldig langs duinkanten te lopen trappen ze het duin weer open. Dat levert dus weer kaal zand op, waarop echte duinplanten weer kunnen gaan groeien.

Kom op kraamvisite, maar houd afstand.

Maar goed, als je nu de mogelijkheid hebt om het begrazingsgebied in te gaan, moet je dat zeker doen. Meestal zijn ze vanaf pad van 20 goed te zien en horen. We kijken iedere dag en voeren ze in de kraal bij het pad. (Niet omdat ze bijvoer nodig hebben, maar om ze te kunnen observeren). Dat hebben de beesten snel door, dus blijven ze daar rondhangen. Lammetjes knuffelen is echt niet aan de orde, jaag ze niet op, als je rustig blijft staan geniet je er het meest van.

Vorig jaar werden de eerste lammetjes een kleine maand later geboren. Het is een teken van een bijzonder gezonde groep schapen. Er worden trouwens ook tweelingen geboren, dubbele schattige factor dus.