www.boswachtersblog.nl/ Vlieland

“Wrot,wrot, wrot”, is nog even te horen op Vlieland

8 maart 2013 Boswachter Anke Bruin-Kommerij in Vlieland

Met dank aan Collega Carl Zuhorn!

Soms ontmoeten ze elkaar nog net…. De Lepelaars en de Rotganzen….
Eind september zijn de Lepelaars klaar om naar warmere oorden te gaan, richting o.a.Afrika en komen de Rotganzen vanuit het hoge noorden, Siberië, naar het Waddengebied.
Ik vraag me dan altijd af of er een vorm van communicatie is tussen de beide soorten.
Wisselen ze informatie uit met elkaar? Soms lijkt het wel zo, maar ik denk, dat ik dat gewoon graag zou zien. Ze spreken elkaars “taal” niet, maar daarom zou er wellicht een andere vorm van contact kunnen zijn.Toch?
Als de Rotganzen net op Vlieland aangekomen zijn, zijn ze erg schuw. Naarmate de winter verloopt weten ze weer, dat ze hier op Vlieland weinig te vrezen hebben en kun je vrij dichtbij komen; afgelopen winter liepen ze zelfs op het veldje bij West End.

De Rotgans dankt zijn naam aan het geluid wat hij maakt: “wrot-wrot”
Het zijn in verhouding met andere ganzensoorten, vrij kleine, vooral zwart/grijze ganzen, met een klein wit vlekje op de hals
Ze zijn vrijwel uitsluitend aan de kust te vinden. Daar eten ze graag zeegras en algen, maar tegenwoordig doen ze zich in de winter ook tegoed op graslanden. Als enige gans hebben ze een speciale klier om het zeezout dat ze met hun voedsel binnen krijgen weer uit te kunnen scheiden.

De broedgebieden
Rotganzen broeden in een groot deel van het arctische gebied. Hierbij worden drie soorten worden onderscheiden. Bij ons worden vooral de zwartbuikige Rotganzen aangetroffen. Deze vogels broeden voornamelijk op het Taymir-schiereiland in het noorden van Rusland. Er zijn ook witbuik Rotganzen en zwarte Rotganzen.
De nesten zijn hier te vinden op eilandjes langs de kust, maar ook op het vaste land en dan vaak in de nabijheid van broedende Sneeuwuilen. Deze laatste beschermen hen tegen de aanvallen van o.a. Poolvossen.

Trek
De trek van Rotganzen vindt overwegend plaats langs de kust. In het noorden van Rusland wordt daarbij de noordrand van Siberië gevolgd. Via de Witte Zee gaat het dan naar de Oostzee en via de kustlijn van Zweden en Denemarken naar de Waddenzee. Veel vogels vliegen vervolgens door naar de Atlantische kust van Frankrijk en het zuiden van Engeland. In het voorjaar vindt de wegtrek relatief laat plaats vergeleken met andere ganzensoorten. De meeste Rotganzen verlaten ons land pas eind mei/begin juni.
De aantallen Rotganzen liggen in Nederland in het voorjaar op het maximum. Dit ligt al een aantal jaren rond 75.000 vogels. Hieronder een lijstje met tellingen van Rotganzen op Vlieland van het vorige jaar.

jan 1000 – 2000
feb 800 – 1200
mrt 1000 – 1500
apr 1500 -2000
mei 1500 -2000
jun 20 – 50
jul 0 – 5
aug 0 – 5
sep 15 – 20
okt 2500 – 3000
nov 1500 -2000
dec 1000 – 1500

[slideshow]

reageren

geef een reactie

  • Loes
    8 maart 2013 om 17:19

    Zijn er ganzen in juli en augustus per ongeluk achtergebleven??? Omdat je 0 tot 5 schrijft….. grappig en boeiend jouw verhaal over de rotganzen, dank je wel.

  • Brent geese on Vlieland island | Dear Kitty. Some blog
    8 maart 2013 om 09:56

    […] from the blog of Anke Bruin, warden on Vlieland island, the […]

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog