Gisteren moest ik even in dorp zijn in mijn ‘groene pakje’, ineens hoor ik achter me: “Mevrouw… mevrouw van Staatsbosbeheer, mag ik wat vragen?”
Ja natuurlijk; deze gast vroeg of al het water wat nu op het eiland te zien is kwelwater is.
Dat is het niet. Het is echt allemaal regenwater van de afgelopen maanden. We houden de sluisjes die we hebben zo lang mogelijk dicht om het kostbare zoete water op het eiland te houden. Het regenwater zakt naar de laagste punten op het eiland en zo komt het dat er op veel plekken veel water staat. Als het nu gaat vriezen…… dan hebben de schaatsers van Vlieland geluk!

Voor de natuur is al dat water ook prima. Het water wat we vast kunnen houden zakt heel langzaam door het zand en vervolgens door een kei-lemenlaag en een groot gedeelte komt op die manier in de zoetwaterbel onder de noordkant van het dorp. Over tientallen jaren wordt dat weer ons drinkwater. Uiteraard zal er ook veel water verdampen.

2 x per maand gaat Collega Herman Vogel op pad om alle waterpeilbuizen op te meten; zo krijgen we een beeld van de waterstanden onder het eiland. Dit vindt trouwens landelijk plaats; men kan dan o.a. aan de hand van deze gegevens beleid maken. Meten is immers weten.

Het levert in ieder geval ook mooie plaatjes op.