www.boswachtersblog.nl/ Vlieland

Er zit een aalscholver in mijn tent!

27 juli 2012 Boswachter Anke Bruin-Kommerij in Vlieland

Het is weer de tijd dat op ons kantoor de telefoontjes binnen komen met meldingen van grote zwarte vogels waar “iets mee is”. Ik gooi de zeehondenmand achter in de auto en check of er ook handschoenen zijn. Aangekomen bij het toiletgebouw op camping Stortemelk word ik aangesproken door een groepje kinderen. “U komt voor die zwarte vogel? Hij is weggevlogen”. Zij vertellen dat de vogel voor hun tent liep en ze hebben water voor hem neergezet. Zij konden heel dichtbij komen en hebben mooie foto`s gemaakt. Ik maak een praatje met de kinderen en leg uit wat gaande is met grote zwarte vogels.

Op dit moment in de zomer vliegen in de meeuwen en aalscholver kolonies de jonge vogels uit. Nog wat onwennig vliegen zij over het eiland om voor het eerst zelfstandig te gaan vissen op zee.  De aalscholvers van de broedkolonies in de Kroonpolders zien wij in deze tijd in lange slierten over het eiland trekken richten de gronden boven Vlieland en Terschelling.  Voor de onervaren jonge vogels is dit nog een hele uitdaging en moe van het vissen en het vliegen tegen de wind, rusten ze soms wat uit op het strand.  Maar soms landen zij ook op voor ons wat vreemde plaatsen!  Ik trof ze aan in de Dorpsstraat, bij de veerbootterminal , slapend tussen geparkeerde fietsen, op de tennisbaan en natuurlijk op de camping. Aalscholvers hebben bij het opvliegen een aanloopje nodig, zij moeten eerst wat vaart maken voor het opstijgen. Tussen de hekken van de tennisbaan en al die tenten op Stortemelk is dat best lastig en soms onmogelijk.  En zo`n grote zwarte vogel trekt nogal wat bekijks en daar wordt zo’n beest ook niet rustig van.

. “Boswachter het komt toch wel goed met hem” is een veel gestelde vraag. Viseters als reigers, Jan van Genten en aalscholvers laten zich niet zomaar beetpakken en verdedigen zich fel. Jaren geleden werd een collega van ons bijna de ogen uitgepikt door een aalscholver. Gelukkig droeg deze collega een bril, dat was zijn redding. Hij hield er wel een flink litteken op zijn neus aan over.  Als je zo’n hulpeloze vogel  wilt helpen gooi dan je trui over ze heen. De vogel ziet dan niets meer en wordt er een stuk rustiger van. En vervolgens laat je hem in de buurt van het water of op een open plek in het duin weer los. Vliegt hij vanzelf weer weg!

reageren

geef een reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog