Vroege hommel

Als ik de natuur in ga, komt de filosoof in mij naar boven. Ik denk dan altijd dat mensen meer de natuur in zouden moeten gaan, omdat de natuur je altijd wat brengt. En je zou meer kunnen luisteren naar je eigen natuur of naar jouw eigen stem (of intuïtie, hoe je het noemen wilt). We moeten meer 'Back to Nature' zeg ik vaak.

Als je namelijk in de natuur bent (wat voor weer het ook is) word je op de een of andere manier altijd opgetild uit je dagelijkse doen.

Verwonder je

Je hoort de cadans van je eigen wandelen, de stilte, het geruis van de bomen. Je voelt de eerste zonnestraal op je neus…
Dat maakt mij altijd stil van binnen, dan ga ik dingen overdenken…
En plotseling zie ik iets wat mij ontroert: een prachtige eik in de ochtendnevel. Dáár krijg ik nou kippenvel van en ik laat het beeld even op me inwerken.
Of iets dat mij verwondert, zoals de eerste hommel die ik zie vliegen dit jaar.

Dan denk ik: het is toch verwonderlijk dat ze zich de hele winter heeft verscholen in de grond en er nu weer uit komt. Vind je ook niet?
‘Kom maar naar buiten, meisje. Hier is de frisse lucht!’
Ik realiseer mij dat zij als enige van haar nest de winter heeft overleefd in een holletje in de grond.
‘Welkom, Koningin!’
Dit is waarschijnlijk een aardhommel of grote koekoekshommel, dat is bij hommels altijd lastig, vind ik. Ze is weer klaar om weer een nieuw volkje te stichten. Maar zo vroeg in het jaar zijn nog niet veel bloemen om stuifmeel en nectar te verzamelen.

Een echt lentekriebel-momentje: een eerste, mooie citroenvlinder afgelopen weekend die als vlinder de overwintering is ingegaan. Na lang fladderen gunt hij me toch een fotomoment.

Of ik zie voor eerst weer Klein hoefblad. Een plantje wat je gauw over het hoofd ziet. Maar wetende dat het zoveel geneeskrachtige werkingen heeft ga je er anders naar kijken. Hij wordt vaak genoemd als heilzame plant voor verkoudheid, griep, koorts en infecties.

Of je vindt iets indrukwekkend als je uitkijkt over een glooiend heidelandschap waar de zon ondergaat, of je wordt blij als je aan het ravotten bent met je gezin. En op dát moment van verwondering, of verbazing, ontroering of blijdschap word je even opgetild uit het dagelijks leven en als je weer neer komt (bijvoorbeeld aangekomen bij de auto), dan ben je weer opgeladen, of relaxed, of ontladen, of heb je ineens een lumineus idee ergens over gekregen.

De natuur brengt je altijd wat.

Ga naar buiten allemaal!