Een van de grootste voordelen van het overnachten bij het Jachthuis van Staatsbosbeheer is dat je vrijwel meteen het bos in loopt, en zo voor dag en dauw aan je avontuur kan beginnen. Zo ook deze vroege morgen van 7 oktober. Een blog van boswachter Monique.

Ik nam een groep mee op Muir trek over de Veluwe, een avontuurlijke zwerftocht die begint voor zonsopkomst en eindigt na zonsondergang. We waren in het donker opgestaan en toen we net een hand voor ogen konden zien, begaven we ons over de parkeerplaats naar het hek dat ons het bos in zou leiden.

Een goed begin

De Muir trek was 20 meter en 2 minuten oud toen ik door het hek heen een edelhert zag staan op het grasveldje. Ongeloof maakte zich van mij meester, hoe bestond het? Zelfs in de nadagen van de bronst gieren de hormonen nog door de lijven van de herten, maar deze was wel erg dicht bij de bewoonde wereld.

De groep die achter me aan kwam ving nog net een glimp van hem op, want hij was ineens verdwenen. Een beetje beduusd en nog onder de indruk van deze ontmoeting liepen we meteen als op kousenvoeten verder. Stilletjes naderden we 50 meter verder het doorgaande pad dat ons verder het bos in zou brengen.

Krijg nou niks…..wat stond daar aan het eind van het pad? Een roedel hindes…! Waarschijnlijk net terugkerend van hun nachtelijke escapades op de hei en op zoek naar hun daginstanden (rustplaatsen). Een stuk of tien namen we er waar. Gewaarschuwd door de verdwijning van het hert, bleven we als aan de grond genageld staan. En dat pakte goed uit, want de dames keken wel naar ons, maar gingen er niet vandoor. Na een paar minuten trokken ze over het pad het bos in, ons verbouwereerd achterlatend.

We waren sprakeloos….wat zou deze dag ons verder nog gaan brengen? Als je 12 uur over de Veluwe gaat zwerven en in de eerste vijf minuten maak je deze ontmoetingen mee, dan kan de dag al niet meer stuk!

Koninklijk bezoek

Zo rond het middaguur vonden we een mooie plek in het beukenbos waar we neerstreken om te gaan lunchen. Toen ik op het punt stond om met de groep de zintuigen wakker te maken en we allemaal een hap boslucht inademden om erop te kauwen, hoorden we iets in het bos links van ons. Daar verscheen een gigantisch edelhert. We slikten onze oefening in en stonden er ademloos naar te kijken.

Deze heer was zichtbaar moegestreden van de bronst. Hij liep langzaam dichterbij en was zich van onze aanwezigheid in het geheel niet bewust. Wat een dier! Groot en statig, met een immens gewei op zijn kop. Ingevallen flanken en een trage tred. Zijn bronstmanen nog nat van de strijd. Hij stak bedaard het brede pad over en in een grote boog liep hij door het bos om ons heen. Niet verstoord, niet in paniek….zelfs niet eens alert. Kop een beetje naar beneden en zichtbaar aan het eind van zijn Latijn. Hij zag eruit of hij zijn laatste gevecht voor dit seizoen geleverd had en zich opmaakte voor de winterrust om bij te komen. We hebben zeker een kwartier naar deze koning van het bos staan kijken. Ontroerend mooi!

Wat is een Muir trek?

Een Muir trek begint vlak voor zonsopgang en eindigt na zonsondergang en is een tocht om je kennis laten maken met een speciale manier om de natuur te ervaren: een zwerftocht door een natuurgebied dat niemand op deze manier kent, dit waar te nemen met je hart, en je er met enthousiasme en overgave mee te verbinden, net zoals John Muir dat deed.
Voor meer informatie en data klik hier.

Monique Zondag
Boswachter en Muir trek leider