Heel even een kort berichtje over het geen we gisteren aantroffen.

Gisteren was ik met een aantal collega’s te vinden op fort Ruigenhoek. We waren even aan het kijken naar wat werkzaamheden die daar waren uitgevoerd.
Lekker struinend over het fort met een heerlijk herfstzonnetje op onze hoofden. Controlerend en bewonderend om eens heenkijkend naar hoe mooi het fort erbij lag.

Niets vermoedend schopte ik tegen een metaalachtig bolletje aan. ”Oh, moet je eens kijken!” ik raapte het voorwerp op en nog voor ik me realiseerde wat het was liep ik nietsvermoedend en me van geen kwaadbewust, naar mijn collega’s toe. Zo’n ruim 5 seconde later drong het tot me door dat ik een handgranaat vasthad.
Mijn collega’s (ik zit nu met een grijns achter de computer dit ”epistel” te typen) hadden ook pas enige seconden later door wat ik in mijn handen had.

Vlug (maar met natuurlijk een zekere voorzichtigheid in achtgenomen) legde ik de granaat op het talud neer. Nogal appelig stonden we naar het voorwerp te kijken en ons hardop afvragend: ‘hmmm, zou het een echte zijn?’ en ‘laten we maar voorzichtig zijn’. Snel werden er wat foto’s gemaakt om verder onderzoek in te stellen.

Collega’s op het kantoor in Leersum waren stellig na het zien van de foto: ”Nee joh, dat is een oefengranaat!”. Oh gelukkig maar. De spanning die ik voelde omdat ik dus met dat ding in mijn hand liep over het fortterrein, gleed direct van me af. Mijn collega boswachter Tineke kreeg een berichtje (Tineke had een hulplijn ingeschakeld) op haar telefoon van iemand die wat meer verstand heeft van handgranaten en allerlei andere soorten munitie: ”niet aankomen!! dit is een handgranaat!!”. De spanning die enige minuten daarvoor van mij afgegleden was, kroop weer omhoog. Och man idioot dat je bent, dit doe je nooit meer.., dacht ik stilletjes. Maar gelukkig was ik veilig en wel weggekomen.

Vanochtend ging ik op pad met een man van de politie, die thuis is in dit soort zaken, om naar het ‘metaalachtige bolletje’ te kijken. Na zeker twee volle seconden kwam het verlossende antwoord: ”het is een oefengranaat”. Ik heb de granaat veilig opgeborgen in het fort. Deze kunnen we nu gebruiken voor onze excursies op het fort als educatiemateriaal.

Ja, die metaalachtige bolletjes;)

Was getekend

Boswachter Tim