In de bossen van Austerlitz tref ik een autobus aan van griendhouthandel Van Aalsburg. Bij griendhout denk ik aan wilgentenen en dus ook aan nattigheid. Bovenop de hoge droge zandgronden van Austerlitz komen beiden niet voor, dus ik vraag mij verwonderd af wat zij hier midden in een naaldbos doen.

Naast het pad wordt hard gewerkt; jonge opslag van douglas en tsuga wordt afgezaagd en ingevoerd in een bundelmachine. Aan de andere kant komen de bundels er met een touwtje omwikkeld weer uit. Het touwtje geeft een soort rollade-effect, de aannemer spreekt liever van ‘worsten’. Hij legt mij uit dat elk jaar 20 vrachtwagens vol met deze worsten nodig zijn voor het onderhoud van rijzendammen op de Waddenzee. Want daar staan vele kilometers rijzendammen die voorkomen dat het land verder afbreekt, heel belangrijk dus voor het behoud van de Waddenzee.

Een rijzendam bestaat uit een dubbele rij palen met daartussen sparrenhout. Vooral douglas leent zich daar goed voor; het is taai en het harsgehalte in combinatie met zeezout maakt het hout hard en duurzaam.

Nou stel ik me voor hoe dat moet zijn voor zo’n jong boompje. Net op je zelf, lekker aan het groeien, en dan wordt je, heel afgezaagd, met een paar soortgenoten bij elkaar gepropt. Touwtje eromheen, zodat je niet meer de benen kunt nemen en daar ga je. Dat wil zeggen, lig je eerst een tijdje op stapel te broeien om vervolgens in een vrachtauto naar zee te worden gebracht. Daar wordt je overgeladen in een boot, gelukkig eindelijk frisse lucht. En voor je het weet lig je weer plat, nu in de nattigheid!

Is dat erg? Het is maar net hoe je het bekijkt. Je wilde je toch altijd al iets van de wereld zien, dus dan maar nu, nu je nog jong en flexibel bent. Je wilt zinvol bezig zijn voor de maatschappij en daarvoor ook gewaardeerd worden. Verantwoordelijkheid dragen en toch ook voldoende vrij tijd….

Ach, aan zee lekker belangrijk liggen zijn, er zijn ergere bestemmingen!

Boswachter Nadja Lankamp