Aan de binnenkant van de buitenste duinenrij langs de Texelse kust groeien veel vlieren. Het zijn struiken die hier goed gedijen op de rijke minerale grond, maar die toch veel te lijden hebben van de sterke wind die vaak zoutdeeltjes meevoert. Sommige vlieren zijn door het stuivend zand bijna helemaal begraven. Veel takken breken in de loop van de jaren af en in de stam ontstaan grote gaten.