Soms kom je een oproep tegen die precies op het juiste moment voorbij komt. Dat overkwam mij begin 2024 met de oproep in de Texelse Courant voor de natuurvrijwilligers cursus op Texel. Ik hou enorm van de natuur en wilde alle tijd die ik in de natuur doorbreng ook nuttig invullen. Maar waar begin je op Texel? Welke organisaties zijn er en wat sluit aan bij mijn interesse?

Deze cursus  voor natuurvrijwilligers bood het antwoord. In een paar maanden tijd leerde ik over de verschillende natuurgebieden op Texel, over de vogels,  de vlinders en de planten die er leven en over het werk van de organisaties die zich inzetten om al dit moois te beschermen.  Er is veel te doen en te beleven maar ik moest een keuze maken. Uiteindelijk viel mijn oog tijdens het keuzemoment op de flap met het woord ” afval” : dat heeft mijn interesse! In ” mijn vorige leven”,  toen ik nog aan de overkant woonde en werkte, maakte ik in mijn vrije tijd van afval kunstzinnig sieraden, tassen en objecten. Dus al het afval wat helaas in de Texelse natuur verspreid, kon nog wel eens een inspiratie zijn voor een creatieve uitspatting.  Naast het vrijwilligerswerk bij de Strandwerkgroep en bij de kinderlezingen van IVN,  begon als natuurvrijwilliger bij Staatsbosbeheer met een functienaam waar in ieder geval ” zwerfvuil” het thema in is.

Nu, een tijdje verder, sta ik regelmatig in de Slufter om afval op te ruimen en het gebied schoon te houden.  Ik ben weer op een andere manier naar de natuur gaan kijken en voel me meer dan ooit verbonden met het eiland. Wat ik tijdens mijn opruimacties tegenkom, is soms best schokkend. Vooral vele kleine stukjes plastics: lollystokjes, stukken ballonnen, tandenborstels, touw en flessen. Van alles: maar vooral heel veel!

Het afval dat aanspoelt, breekt niet of nauwelijks af. Een plastic fles bijvoorbeeld blijft 450 jaar in de natuur liggen. Een visnet doet er 600 jaar over om te vergaan, en een piepschuim koffiebeker blijft 50 jaar rondzwerven. Zelfs een ogenschijnlijk onschuldige sigarettenpeuk vaak vol microplastics en giftige stoffen heeft 10 jaar nodig om af te breken. Ik schrik hiervan.  Zeker omdat de kleinere deeltjes, die uiteindelijk als microplastics in het ecosysteem belanden. Vogels en vissen ervaren de negatieve gevolgen hiervan. Recent onderzoek heeft overigens uitgewezen dat er ook grote hoeveelheden microplastics gevonden zijn in menselijke hersenen: ” Evenveel als een plastic lepel.” Dus ik zet voorlopig de creativiteit maar in de ijskast en stort me volledig op zoveel mogelijk ruimen.  Wie weet raak ik alsnog een keer geïnspireerd door het afval uit de zee. Ik zie al een kroonluchter van lollystokjes voorbij komen in mijn dromen……

De schouders er onder dus. 

Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen. Op zaterdag 22 februari organiseren we vanuit Staatsbosbeheer van 10.00- 12.30 weer een gezamenlijke schoonmaakactie in de Slufter.  En jij kunt meedoen! Wij zorgen voor vuilniszakken en handschoenen, jij hoeft alleen stevige schoenen aan te trekken en warme kleding te dragen. Aanmelden is niet nodig, kom gewoon langs en ervaar zelf hoe goed het voelt om iets terug te doen voor de natuur. Let op: we verzamelen bij vogeluitkijkpunt het Diepe gat aan het eind van de Oorsprongweg.

Hopelijk zie ik je daar!

Anne-Katrien Ausems