www.boswachtersblog.nl/ Texel

Konijnen van Landal Sluftervallei terug het duin in

27 juli 2024 Boswachter Thomas van der Es in Texel


De konijnen die op vakantiepark Landal Sluftervallei op Texel voor overlast en gevaarlijke situaties zorgen, mogen worden weggevangen. Ze worden uitgezet in het duingebied tussen Paal 28 en Paal 33, in het noorden van het eiland. De Omgevingsdienst Noord-Holland Noord heeft hiervoor een ontheffing verleend. Staatsbosbeheer en Landal Sluftervallei spreken van een win-winsituatie, want de konijnen zijn zeer gewenst in de Texelse duinen.
Al jaren kampt het Texelse vakantiepark met forse overlast door de konijnen. De gaten die ze graven zorgen voor schade aan de infrastructuur en verzakkingen op het terrein, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan voor de gasten op het park. Maatregelen om de overlast tegen te gaan, bleken niet effectief of niet toegestaan, waardoor (beheer)afschot nog de enige mogelijkheid leek om de populatie onder controle te houden. Hiervoor komt nu dus een diervriendelijk alternatief.

Win-winsituatie
Terwijl Landal Sluftervallei kampt met een overschot aan konijnen op het vakantiepark, staat de populatie in de Texelse duinen op veel plaatsen juist onder druk. Vooral door ziektes is het aantal wilde konijnen in de duinen in de afgelopen jaren fors afgenomen. Daarnaast hebben de duinen te maken met vergrassing en verruiging, waardoor er minder plekken zijn waar konijnen kunnen grazen. Omdat het doel is de schade op het vakantiepark te verminderen en de behoefte aan konijnen groot is in de gebieden van Staatsbosbeheer, hebben beide partijen de mogelijkheden onderzocht om de konijnen te migreren en zo van de nood een deugd te maken: minder overlast en een verbetering voor de natuur. Met diverse faunaexperts en boswachters is een plan gemaakt om konijnen te vangen op Landal Sluftervallei. Er is uitvoerig bekeken waar de gevangen dieren teruggeplaatst kunnen worden en dit is onderbouwd met gegevens van het meerjarig-meetnet. Hierin wordt bijgehouden hoe de konijnenstand op Texel zich ontwikkelt. De Omgevingsdienst heeft positief gereageerd op het plan en tot en met de winter van 2029 vergunning verleend om de weggevangen konijnen in de duinen te mogen uitzetten.
Er is inmiddels best wat ervaring met het wegvangen van konijnen. Zo zijn er recent ‘Rotterdamse’ konijnen op de Maasvlakte weggevangen en herplaatst op het Friese Waddeneiland Vlieland. De Texelse verplaatsing is veel minder impactvol. De migratie zal intensief worden gemonitord.

Sleutelrol
Konijnen zijn essentieel voor het open duin. Begrazing door konijnen is decennialang bepalend geweest voor typische flora en fauna in het duinlandschap. Duinviolen, grote parelmoervlinders en broedvogels zoals de tapuit leven in het decor van het open duin. In de konijnenholen broeden bovendien tal van vogels. De tapuit is daarvan een belangrijk voorbeeld. Juist in de Eierlandse Duinen, het gebied tussen paal 28 en paal 33, zitten vele tientallen broedpaartjes. Uniek in Nederland, want met tapuiten gaat het landelijk slecht.
Landal Sluftervallei hoopt dat samen met Staatsbosbeheer en de Omgevingsdienst een constructieve en diervriendelijke oplossing is gevonden voor een lastig probleem.

reageren

geef een reactie

  • Texel vakantiegast
    16 augustus 2024 om 23:56

    Wij zijn vakantiegasten en genieten van de aanwezigheid van de konijnen in het park, het voelt al één zijn met de natuur met de konijnen die rondom het vakantiehuis leven. De kuilen die zij maken ervaren wij niet als vervelend. Het is kwestie van hier bewust van te zijn. Dit hoort erbij als het park op deze plek is gesitueerd. Goed om te lezen dat de konijnen elders op Texel nuttig en belangrijk kunnen zijn in de natuur. Zouden het natuurlijk wel jammer vinden als ze van het park verdwijnen omdat zij deze plek vermoedelijk als hun thuis hebben gekozen.

  • Elles
    28 juli 2024 om 08:19

    Fijn dat de konijnen een andere plek hebben gekregen en daar verder kunnen leven!

  • Bob
    27 juli 2024 om 22:08

    “Ik heb hier konijnen te weinig en daar konijnen teveel. Het is ongeveer 3km van elkaar verwijderd”. Gelukkig maar dat er omgevingsdiensten en specialisten zijn die dan een oplossing weten…. Maar alle gekheid op een stokje: fijn dat dit zo wordt opgelost!

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog