Vrijwillige vogelwachter Huib Koel fotografeerde deze bijenwolf in De Slufter op Texel

Nee, niet het roofdier waar schapenhouders van wakker kunnen liggen, maar een andere wolf. De bijenwolf, een graafwesp.

De vogelwachters van De Slufter vonden vorige week, ze kijken niet alleen naar vogels, op het ruiterpad langs de zanddijk een kolonie bijenwolven met wel 30 nesten.

Rovende wolven

De bijenwolf (Philanthus triangulum) is een voor mensen niet gevaarlijke wesp. Het vrouwtje van deze fraai getekende, geelzwarte wesp graaft een nest in de zanderige bodem. De hoofdgang van het nest is soms wel een meter lang, met aan het einde meerdere broedcellen. In zo’n cel stopt ze haar prooi, een honingbij, die ze na de vangst heeft verdoofd.

De bijenwolflarve, die uit het eitje komt, eet vervolgens de verlamde honingbij op. Ze verpopt in een cocon en vormt volgend jaar een nieuwe generatie wolven.

Geliefd onderzoeksonderwerp

Het is waarschijnlijk de best bestudeerde graafwesp.  De Nederlandse bioloog Niko Tinbergen promoveerde op het gedrag van de bijenwolf. Tinbergen hield van het onderzoek in het veld. Als kind had hij al de Verkade-albums van Jac.P. Thijsse, gelezen. Thijsse die veel van Texel hield en er enkele jaren onderwijzer was. Tinbergen onderzocht vooral het oriëntatie-vermogen van de bijenwolf.

Makkelijke prooi

De bijenwolven bij De Slufter hebben mazzel. Ze hoeven niet lang te zoeken naar hun prooi. Omdat het lamsoor bloeit en lekkere nectar geeft, heeft een imker bijenkasten met honingbijen op twintig meter afstand geplaatst. Waarschijnlijk zonder enig idee van wolven in de buurt. Tsja, dan wordt het bijenwolvenleven wel heel gemakkelijk, ze hoeven maar een heel klein stukje te vliegen. Verdwalen kunnen ze niet.

Ben je in de buurt van De Slufter? Ga dan eens kijken. De bijenwolven vliegen vooral in juli en augustus. Ze doen geen vlieg kwaad.

Verslag van boswachter Dick Schermer: Zeldzame gele hoornpapavers en een bezoek van Vroege Vogels