Bloeiend Engels gras in de Slufter

Hoog boven mijn hoofd klinkt het typische geluid van de veldleeuwerik. Hij vliegt zo hoog dat je hem met het blote oog niet ziet. In het Diepe Gat zwemmen vijf mannelijke eidereenden om een overgebleven vrouwtje heen. Om de beurt slaan de mannetjes imponerend met hun vleugels om het vrouwtje met koerende geluiden te verleiden. Ze is weinig onder de indruk en zoekt rustig verder naar eten.

Subtiel lila en zacht zilvergrijs

Door het warme, zonnige weer van de afgelopen weken ontwikkelt de natuur zich snel. In De Slufter is dat goed te zien. Over de hele vlakte zie je de subtiele en elegante lila bloemetjes van Engels gras, zeekraal komt weer op en ook lamsoor en gewone zoutmelde staan weer vol in het blad. Tussen al dat groen vind je de zachte zilvergrijze blaadjes van zeealsem. De overeenkomst tussen deze planten is dat ze zouttolerant zijn. Ze hebben op hun eigen manier systemen ontwikkeld om zout uit te scheiden, zodat ze goed kunnen groeien op de kwelder.

Kleine plantjes met vernuftige systemen

Als je met mooi weer goed naar de plantjes kijkt kun je zien hoe ze het zout uitscheiden dat ze met hun wortels opnemen. Gewone zoutmelde bijvoorbeeld, heeft kleine haartjes op het blad. De haartjes met het opgehoopte zout breken af of barsten open. Lamsoor heeft geen haartjes, maar zoutklieren. Er zitten honderden van dit soort kliertjes aan de onderkant van het blad. Is het een zonnige dag? Dan is de onderkant van het blad wit uitgeslagen door het zout en zie je de zoutkristallen schitteren.

Sterk geurend ‘flooiekruid’

Zeealsem kun je makkelijk terugvinden in het veld. De zilvergrijze kleur en de fijnvertakte blaadjes vallen duidelijk op. Als je over de vlakte kijkt zie je de zilveren veldjes zeealsem tussen het lamsoor. De plant groeit vaak in bossen bij elkaar en heeft een sterke geur. Deze geur heeft het plantje op Texel de bijnaam ‘flooiekruid’ gegeven. Vroeger werden de geurige takjes in matrassen en tussen het linnengoed gestopt om vlooien weg te jagen. Benieuwd? Ga zelf maar eens ruiken.

De tactiek van weinig concurrentie

Het ziet er zo lieflijk uit, maar de werkelijkheid is minder zoetsappig. Voor al deze planten geldt het recht van de sterkste. Ze zijn niet per se dol op zout, maar vanwege hun vernuftige systemen overleven zij op de zoute kwelder en andere planten niet. De concurrentie is zo beperkt en dat is een slimme overlevingstactiek. Naast het zout krijgen de planten met nog meer zware omstandigheden te maken. Doordat de Slufter een open verbinding heeft met zee spoelt het hele gebied soms onder. Alleen de planten die tegen deze erbarmelijke omstandigheden kunnen, overleven. De dynamiek van de Slufter is zeldzaam en de planten die er groeien zijn dat ook.

Ben je benieuwd geworden naar deze slimme plantjes? Ga ze dan zelfs eens opzoeken in de Slufter. Of ga op pad met de boswachter. Tijdens de excursie ‘Struinen door de zoute kreken van de Slufter’ kom je alles te weten over dit bijzondere gebied. Je boekt de excursie via www.ecomare.nl

Bijzonder in mei: natuurgebied de Slufter vol water