Koningseider. Foto door Olaf Oliviero Riemer.

De temperatuur stijgt, vogels zingen uit volle borst en de natuur op het eiland groeit en bloeit. Wil je optimaal genieten van het voorjaar? Breng een bezoekje aan de vrijwillige vogelwachters bij de uitkijkpunten in De Slufter en De Geul. Vogelwachter Gert vertelt in dit verslag over zijn ervaringen met de blauwborst en baltsende bruine kiekendieven.

Drukke kolonieleven van aalscholvers

“Bij de natte aankomst, direct na de ook al koude paasdagen, was de kachel in de hut van Staatsbosbeheer erg prettig. Al snel klaarde en warmde het op en het uitzichtpunt werd steeds drukker bezocht. De telescoop wordt door iedereen hogelijk gewaardeerd. Er is soms kritiek op de grote kolonie aalscholvers, maar dat verstomt na inzoomen met de telescoop. Het levert een mooi inkijkje in het boeiende en drukke kolonieleven. Toelichten dat de aalscholvers eigenlijk niet concurreren met de lepelaars helpt de critici ook over de streep.

Uniek kijkje op de zingende blauwborst

Er is een enorme diversiteit aan belangstelling. Vanwege de koningseider voor de westkust waren er veel hardcore vogelaars op het eiland, maar het merendeel van de bezoekers was ‘gewoon geïnteresseerd’ en bleek snel tot groot enthousiasme te brengen wanneer de blauwborst vlak voor de Geul bovenin een struik begint te zingen. Vaak uitstekend te zien met de telescoop. Veel mensen zeiden ‘dit beeld niet gauw te vergeten’. Maar daarnaast waren er ook continu baltsende kiekendieven, om de paar minuten vlogen lepelaars over en de slobeenden hadden het met hun baltsgedrag erg druk met rondjes om elkaar heen draaien.

Het voordeel van het uitkijkpunt bij de Geul is dat ook aan de andere kant, bij de Mokbaai, altijd wat te zien valt met doorlopend behoorlijke aantallen bergeenden, kluten, wulpen, tureluurs, strandlopers en geregeld foeragerende lepelaars, dwergmeeuwen of enkele grote sterns. Is ’s ochtends de lichtinval voor de Geul gunstiger, in de middag moet je zeker de Mokbaai niet overslaan.

Enthousiaste bezoekers

Het leuke van vogelwachter zijn is dat je doorlopend met mensen in gesprek bent over de meest uiteenlopende onderwerpen. Over het beheer, de waterstand, wanneer ingrijpen bij bijvoorbeeld ganzen, aalscholvers, meeuwen of verwilderde katten. Mensen komen ook terug wanneer ze bijvoorbeeld de blauwborst gemist hebben in de Geul en op advies een stukje langs de Kreeftepolder of de Horsmeertjes zijn gelopen. Vaak trots op de succesvol gemaakte foto’s. De beroemde Duitse ornitholoog prof. Bergmann kwam zelfs 3 keer langs om z’n enthousiasme over Texel te delen, maar ook z’n zorgen over de terugloop van weide- en akkervogels en de overal opduikende verwilderde katten.

Kers op de taart: koningseider

Tijdens onze week hebben we ook ruimte gemaakt voor een rondje langs de Mokbaai, Horsmeertjes, Kreeftpolder en uitzichtpunt over het Marsdiep. Ook de collega vogelwachter bij de Slufter bezocht. Tijdens al die rondzwervingen hebben we veel vogels gezien: Een paartje blauwe kiekendieven, geoorde futen, zomertaling, sperwer, havik, buizerd, waterral en zelfs een groep van achttien beflijsters. En natuurlijk konden we het eiland niet af zonder de koningseider te hebben gezien. Helemaal gelukt, een beauty tussen de gewone eiders bij de strekdammen aan het einde van het Jan Ayeslag.”

Bezoek vrijwillige vogelwachters bij vogelkijkpunten in De Slufter en De Geul