De Dennen bieden mensen die een frisse neus willen halen terwijl het weer niet uitnodigt voor een duin- of strandwandeling beschutte alternatieven. Staatsbosbeheer heeft in De Dennen een paar rondwandelingen uitgezet, ook kunt u volop uw eigenweg zoeken via de vele wandelpaden. De 2,5km de met blauw gemarkeerde wandeling langs Het Geheim kent een paar stevige klimmetjes en avontuurlijke deels ruige paden. Het meest gebruikte startpunt is de hoek Jan Ayeslag-Heidvlakweg.

Okusrichel

Van af de Heidvlakweg, naar de met hei begroeide vallei die hier in de duinen lag, rechtsaf een van de weinige naamloze paden in De Dennen op. Deze duinrug heet de Okusrichel, naar de hoogste top de Okusnol. In 1755 lag naast de duinen een perceel dat Oeks Jansland heette, dit veranderde via De Oekers en de Okes in Okus. Op de verharde Rozendijk, de weg naar het Pieter Rozenvlak in de Bollekamer volgt de route het fietspad. Bij de v.d. Craatsweg beklimt u de Okusrichel weer. Van de Craats was van 1910 – 1925 boswachter op Texel en mede verantwoordelijk voor de bosaanleg, de route gaat verder over de Okusrichel naar de Richelweg. En dan via een stukje Heidvlakweg naar het Krelis Pieterpad. Dit pad heet naar de Krelis Pieternol, een duintop in de Okusrichel.

Natte Vlak

Na het over steken van de Natte Vlakweg, naar een natte duinvallei, gaat de route via het Paadje van 14 (strandpaal) de bosrand in. Langs de weg ligt een strook loofbos. In de jaren 60 stierf de bosrand vanaf zee af. De zeewind verzwakte de bomen en de dennescheerder, een kevertje hielp de bomen aan hun eind. Staatsbosbeheer heeft hier in het bos een strook gekapt en met loodbomen in geplant. In de luwte van de bomen die nog leefden zou hier een nieuwe bosrand kunnen opgroeien. Later bleek dat door de bomen in de bosrand erg ruim te dunnen ze veel gezonder werden en de zeewind en dennnescheerder verloren hun grip op de bomen. De nieuwe bosrand kwam zo nooit aan de rand van het bos te liggen, mocht er een bosbrand ontstaan dan kan het overslag naar de dennen aan de andere kant van de weg voorkomen. De wandeling gaat hier verder over het Knobbelpad, de vele lage duintjes hier hielpen het aan de naam.

Het Geheim

Verder door het Belzenbos naar de Belgenweg, in de 1e WO op Texel geïnterneerde Belgen hielpen bij de aanplant van dit perceel. Eindelijk komen we bij  het Geheim. In het voorjaar van 1899 zijn hier na maaien van de planten zonder verdere grond bewerking door boswachter Min grove dennen gezaaid. Toen iemand hem vroeg wat hij aan het doen was zij hij: Dat is mijn geheim.” Na een goede jeugdgroei  ontwikkelden de grove dennen zich verder slecht. In het productiebos wat de Dennen toen was, was er behoefte aan mooie rechte stammen en deze dennen groeiden nog al warrig uit. De grove dennen zijn te herkennen aan de rozige kleur van het bovendeel van de stam. Ook zijn de naalden korter dan bij de algemener gebruikte zwarte dennen en een geheel donker stam. Aan het eind van de route komt u weer bij het Jan Aijeslag.

https://www.boswachtersblog.nl/texel/2016/11/14/bosbeheer-op-texel-constante-verandering/