foto: Hans Jansen

De boswachters van Texel houden elkaar regelmatig op de hoogte van de lopende zaken. Hieronder een deel van het verslag geschreven door Glenn:
De lange droge periode heeft er voor gezorgd dat de Geulplas nog nooit zo droog heeft gestaan. Alleen in het voorste deel van de plas die te zien is vanaf de uitkijkpost staat nog wat water. De sliblaag van de plas wordt hierdoor wel aan de buitenlucht blootgesteld. En je ziet hier nu steeds mee moerasandijvie opkomen.

Roofvogels

Bij Jan Ayeslag was een boomvalkenhorst; de boomvalken deden het erg goed. Hans Jansen die de geringde blauwe kiekendieven fotografeerde maakte daar geregeld foto’s en kon zijn plezier weer op. Helaas hebben wij moeten concluderen dat de jongen niet meer op het nest zitten. Ze zijn naar alle waarschijnlijkheid gepredeerd zijn door een buizerd of havik. Even werd er nog getwijfeld of ze misschien gestroopt waren omdat ertentmateriaal gevonden werd. Waarschijnlijk heeft dit niks met elkaar te maken.

De bruine kiekendieven zijn allemaal uitgevlogen. Ze bedelen nog zo nu en dan bij de ouders maar ze zullen spoedig op eigen vleugels moeten vliegen.Van de 2 blauwe kiekendievennesten zijn de jongen geringd: een nest met 3 en met 2 jongen.

Mierenfeest

15 aug was het feest in de duinen. Bij de mierenkolonies die langs de excursieroute zitten was het een drukte van jewelste. Vandaag is het de uitzwaaidag van de mannetjes en de maagdelijke koninginnetjes. Zij staan op het punt uit te vliegen om de liefde te bedrijven hoog in de lucht. Alleen moeten ze elkaar nog wel vinden. Diverse vogels is dit feestje zeker niet ontgaan en maar al te graag mee doen in deze vlucht der liefde. Alleen voor hun is dit een smikkeltocht om de verblind door liefde vliegende miertjes te pakken en heerlijk te verschansen tot de maagjes tot aan de oren gevuld zijn.

De mannetjes die de hongerige meeuwen en zwaluwen overleefd hebben,  hebben geen moment gerouwd over hun broeders.  Hun paringskansen zijn hierdoor behoorlijk vergroot. Voor degene die hun liefde hebben gevonden kunnen na een eenmalige paring met een glimlach op de mond sterven. Het doel van hun leven is immers behaald! Helaas zal het merendeel met een gebroken hart alleen verder moeten. Zelfs als ze terug zouden gaan naar het ouderlijke nest om troost te vinden zijn de werksters die ze met liefde hebben opgevoed veranderd in hongerige mierenwerksters. Ze hebben er totaal geen probleem mee om ze te verschalken zonder enige vorm van emotie.

Iets te veel van het goede

De excursie die precies samen viel met dit feestelijke moment plaats vond was voor menig persoon iets te veel van het goede. Een aantal met felle kleding of behoorlijke witte/ grijze haren was een ideale uitvliegbaken voor de vliegende mieren. Dit tot grote ergernis van deze personen die druk bezig waren met de armen in de rondte te slaan om zich maar van deze rol te ontdoen. Het verhaal van de excursieleider ontging ze dus totaal en waren ze al te blij om weer een stukje verder op te gaan.

tekst Glenn van Ginkel