Oeverkruid is een plant die u niet makkelijk zelf buiten kunt opzoeken en wanneer u hem tegenkomt is de kans groot dat u dit ondanks foto’s en beschrijving niet opvalt.Oeverkruid, lid van de weegbreefamilie, is een erg kleine plant van plaatsen de een groot deel van het jaar of zelfs permanent onder water staan.

Oeverkruid een zomerbloeier
Deze zomerbloeier is als regel éénhuizig, planten zijn dus mannelijk of vrouwelijk. De bloemen bestaan bijna alleen uit meeldraden met helmknoppen of een stijl met stempel. Die zijn relatief lang, zodat bij een plotselinge waterstijging het langst boven water blijven. De bestuiving gebeurd door de wind. Na vestiging breidt overkruid zich via uitlopers uit, waardoor hele matten kunnen ontstaan. De lijnvormige bladeren die aan het eind priemvormig zijn staan in dichte rozetten. Van planten waar ze mee zijn te verwarren is oeverkruid te herkennen doordat er in het blad geen doorlopende luchtkanalen zitten.

Zuinig met koolstof
Oeverkruid komt voor van Midden-Europa tot bij de poolcirkel en op de Azoren. In Nederland vooral op de hoge zandgronden en in de duinen. Hier is het een bewoner van voedselarm, schoon helder hoogstens zwakzuur water. Hier is het te vinden op droogvallende oevers en op de bodem in diep water. In helder water kan het tot 2m diep groeien, wanneer er geen drijvende waterplanten zijn die de zon opvangen. Oeverkruid is erg zuinig met koolstof. Dit haalt het uit kooldioxide die het niet alleen via de bladeren uit het water of lucht haalt, maar ook via de wortels uit de bodem. De onderwaterbladeren hebben geen huidmondjes waaruit kookdioxide kan ontsnappen, zo kan het de helft tot tweederde van de ‘uitgeademde’ kooldioxide hergebruiken. Komt oeverkruid bovenwater dan vormt het snel nieuwe bladeren die wel huidmondjes hebben en kooldioxide uit de lucht kunnen opnemen.

Oeverkruid op Texel
Op Texel is oeverkruid in natte duinvalleien te vinden op plaatsen die de meeste jaren maar kort droogvallen. Op de bijna kale bodems kunnen hier weinig andere planten groeien zolang de bodem voedselarm blijft. Stijve moerasweegbree, waterpunge en egelboterbloem kunnen vaak in de buurt gevonden worden. Dankzij natuurherstelprojecten is het aantal plekken waar oeverkruid te vinden is de laatste jaren toegenomen op Texel. Voedselrijkere humuslagen zijn weggehaald en vaak is ook gewerkt aan het vasthouden van water, waardoor meer plekken een deel van het jaar onderwater staan. Ook komt er dan vaak kalkrijk kwelwater bij de wortels, waardoor de bodem minder zuur wordt.

Vanaf 1 september mag u in De Muy buiten de paden gelopen om bramen te plukken. Die mogelijkheid kunt u ook gebruiken om naar overkruid uit te kijken zolang het water niet is gaan stijgen.

Boswachter Erik van der Spek

https://www.boswachtersblog.nl/texel/2016/07/26/stijve-moerasweegbree-doet-het-goed-in-de-duinen-van-texel/