Samen delen in Nationaal Park de Duinen van Texel, rijkdom of armoe?
Veel vormen onderlinge hinder
De komende realisatie door Wielersport Texel van een 100km lange ATB-route op Texel roept vragen op. Wordt er in het Nationaal Park Duinen van Texel wel voldoende rekening gehouden met de natuur? Volgens de beoordeling door de provincie hebben Staatsbosbeheer en Wielersport Texel dit inderdaad gedaan. Vooral over het gezamenlijk gebruik met wandelaars of paardensport van een deel van de paden die voor de route gebruikt worden, zijn er vragen. Sommige mensen zijn bang dat dit samen delen armoe zal worden.
Zorgvuldig kiezen
Bij de selectie van paden waar dit gedeeld gebruik aan de orde is, is dit risico zeker meegewogen. Waar het om ruiterpaden gaat is deze keuze pas gemaakt nadat vertegenwoordigers van de paardensportorganisaties aangegeven hebben dat het op deze paden kan. Bewust zijn bijvoorbeeld de ruiterpaden in De Dennen buiten dit tracé gehouden. Het ruiterpad langs de Zanddijk, waar gezamenlijk gebruik al jaren op proef mag is goed te overzien en wordt bovendien niet intensief gebruikt. Rekening houden met elkaar is hier dus goed mogelijk. Ook voor de op te nemen ruiterpaden in het noordelijk deel van het Krimbos en het pad langs het fietspad naar de Stengweg geldt dit. Voor Staatsbosbeheer blijven het in de eerste plaats ruiterpaden. Blijkt het samen gebruiken onverhoopt toch niet goed mogelijk dan moet de ATB-route hier het fietspad gaan gebruiken. Een deel van het wantrouwen lijkt veroorzaakt te worden doordat er nog steeds mountainbikers zijn die de ruiterpaden in De Dennen blijven gebruiken.
Er is natuurlijk meer vormen van samen delen dan met fietsers waarbij het niet altijd goed gaat. Hondeneigenaren laten hun hond soms ook loslopen wanneer die niet goed onder controle is en wel andere wandelaars lastig valt. Of de veiligheid van ruiters of fietsers in gevaar brengt. Ook het niet opruimen van hondenpoep of dit verpakt achter laten is een ongewenste manier van samen delen.
Slechts een enkeling
Ik kreeg de vraag waarom het in Schotland wel mogelijk is dat wandelaars, fietser en ruiters paden samen gebruiken en hier niet. Ook hier hebben we voorbeelden van goed gezamenlijk gebruik. Op de Reuverslandweg in De Dennen gaat op delen wandelen en paardrijden of wandelen en mountainbiken al jaren bijna probleemloos samen. Het pad in het noorden van de Eierlandse Duinen langs de Torentuintjes naar het strand is al decennia wandel- en ruiterpad. Wel mogen ruiters hier in het zomerhaljaar hier alle ‘s ochtends vroeg en ’s avonds op het strand komen. Omdat veruit de meeste mensen wel rekening willen houden met elkaar gaat het vooral mis wanneer paden veel gebruikt worden. Dan is er te vaak iemand die geen respect heeft voor anderen. De ergernis die die ene mountainbiker, hondenuitlater, ruiter of wandelaar veroorzaakt straalt af op elke volgende en ook al gedraagt deze zich keurig. Van de naar schatting 5 miljoen bezoeken (inclusief passanten naar het strand) aan het Nationaal Park Duinen van Texel constateren de boswachters van Staatsbosbeheer ongeveer 5.000 keer ongewenst gedrag. Zelfs wanneer dit maar 1% van de werkelijkheid is gaat het dus bij 99% van de bezoeken goed. Het negatieve effect hiervan op het plezier van die 99% van de bezoekers is wel groot.
Boswachter Erik van der Spek
geef een reactie
Kees Piël
En géén woord over het behoud van de natuur, van de natuurwaarden die er te verdedigen zijn. Zoals de stilte, ofwel de afwezigheid van drukke vormen van menselijke consumptie.
SBB-er Van der Spek praat daar niet over. Logisch, Staatsbosbeheer doet wat de politiek deze buitendienst haar voorschrijft. Dat is het tegemoetkomen aan zoveel mogelijk maatschappelijke belangen. Dat leidt tot slappe compromissen waarvan de laatste natuurrestanten die we hebben de dupe zijn. Maarten hierboven, zegt het treffend, hij slaat de spijker op de kop.
De politiek zwetst tegenwoordig wat af over de ”intrinsieke waarde” van de natuur. Maar al die politieke malloten willen er tegelijk tevens een pretpark van maken. Zie die nieuwe staatssecretaris Van Dam, die op typisch PvdA-manier de natuur benadert: de economie mag er niet onder lijden, integendeel die moet er juist van profiteren. Meer recreanten, meer hotels, kassa!
Texel moet dus een volgend mekka van de fietscrosssport worden. Daar komen extra ladingen toeristen op af. Nog meer onrust, nog meer natuurverpletting. Staatsbosbeheer is een natuurbeheerder maar pertinent geen natuurbeschermer. Ten onrechte heeft de staat die naam.
Texelaars, doe er wat aan. Stel grenzen aan de schending van de natuur.
Maarten
Natuurgebieden zijn er niet voor mensen om goed te kunnen paardrijden, mountainbiken, hardlopen, of zelfs ook maar wandelen. Hiervoor zijn genoeg voorzieningen getroffen in bijvoorbeeld (pret)parken. Natuurgebieden zijn in de eerste plaats bedoeld voor het beschermen van planten en beesten die daarbuiten een stuk minder kans maken. Dat mensen er komen om daarvan te genieten is prima, maar dit zou niet moeten strijden met het primaire doel. Het constante obscureren door de grote beheerders van dit doel, waarschijnlijk ingegeven door een valse politiek die niet meer gelooft in intrinsieke waarden, is een kwalijke zaak en maakt veel natuur kapot.