Dit bericht van waterschap Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier gaat over een project op Texel waaraan ook Staatsbosbeheer meewerkt:

Sinds enkele maanden meten tien agrariërs, natuurorganisaties Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten en het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier samen hóe zout het oppervlaktewater op Texel is. Samen vergaren ze meer kennis over de zout- en zoetverdeling in het oppervlaktewater van Texel. Het uiteindelijke doel is om het beheer en gebruik van het watersysteem te verbeteren. Dit programma is onderdeel van het project Texel Water zie www.texelwater.nl

De agrariërs telen hun gewassen sinds mensenheugenis op zogeheten zoetwaterlenzen, een dun laagje zoet water dat als het ware op het zoute grondwater drijft. Op Texel wordt geprobeerd om de methode van zoetwaterlenzen verder te verfijnen door het schaarse zoete water maximaal vast te houden. De resultaten van deze metingen gaan daar aan bijdragen.

Metingen
De waarnemers meten over het hele eiland het zoutgehalte in de sloten. Dit gebeurt elke twee weken op 140 verschillende punten. Bij diepere sloten wordt er een diepe en een ondiepe meting uitgevoerd.

Sensor
De sensor waarmee gemeten wordt, is hiervoor speciaal ontwikkeld; het meet het geleidend vermogen van het water. Hoe meer zouten zijn opgelost, hoe beter de geleidbaarheid. En hoe hoger de temperatuur, hoe beter de geleidbaarheid. Met andere woorden: zeewater geleidt elektrische stroom dus zeer goed, drinkwater nauwelijks.
Over minimaal een jaar kunnen we de veranderingen van het zoutgehalte van winter naar voorjaar, naar zomer en herfst goed te zien zijn. Dan zijn ook de eerste conclusies te trekken.

Boswachter Erik van der Spek