In de loop van het ruim honderd jarig bestaan van Staatsbosbeheer veranderd het werk wat we doen steeds. Taken komen en verdwijnen, al blijft de hoofdtaak het beheren van terreinen als een rode draad door deze veranderingen heen lopen. Afgelopen zaterdag tijdens de excursie van de projectgroep die werkt aan de nota over verblijfsrecreatie voor de gemeente hield met de raad kwamen enkele van deze veranderingen indirect langs. Bezoeken aan de campings Woutershok en Loodsmansduin twee kampeerbedrijven die Staatsbosbeheer begon en na verandering van beleid moest afstaan; de eerste aan de gemeente Texel en de tweede aan de markt.

Bebossing
Een andere voorbeeld was het Kerckeland bij De Koog. Bij de oprichting in 1898 kreeg Staatsbosbeheer een groot deel van het gebied wat nu bekend is als het Kerckeland in beheer. 1,7ha bleef weiland, het deel waar nu nieuwe vakantiewoningen op zijn gebouwd. De rest is in 1908 en 1909 bebost. Er zijn in de mientgronden stroken gespit van een meter breed en een halve meter diep met tussenruimten van zestig centimeter. Hierin zijn Corsicaanse dennen aangeplant, deels gemengd met grove den. Bij het inboeten, vervangen van boompjes die dood gingen, is ook wel zeeden gebruikt. In 1949 zijn er plaatselijk eikels ingezaaid. Later is het resterende perceel aangekocht van de Hervormde Kerk in De Koog, aan dit perceel dankt het gebied zijn huidige naam.

Dagrecreatieterrein
Begin jaren zeventig is een gedeelte van de resterende woeste grond en het grasland bebost ten behoeve van de aanleg van het recreatieterrein Kerckeland. Dit was een mengsel van loofbomen en vooral veel bloeiende en besdragende struiken, zoals hondsroos, vlier en lijsterbes. Er is toen een speelvijver, met speelheuvel en kettingbrug aangelegd. In de beginperiode ook een kinderbad met een waterzuiveringsinstallatie. Boswachter Jan Zijm had een hele klus aan het beheer hiervan. Voor deze kostbare installatie verdween al snel de beheerbijdrage, zodat deze buiten bedrijf gesteld moest worden. Het dagrecreatieterrein werd vooral door Texelaars benut en was een belangrijk ontmoetingspunt voor ouders met jonge kinderen. Staatsbosbeheer gaf hier ook ruimte aan anderen die iets dagrecreatiefs wilden ondernemen, zo kwamen er een midgetgolfbaan, tennisbaan en uiteindelijk het zwembad Caluna.

Groot algemeen belang
Toen duidelijk werd dat het zwembad niet zelfstandig kon blijven bestaan heeft Staatsbosbeheer op verzoek van de Gemeente Texel meegewerkt aan een oplossing om dit voor de Texelse gemeenschap te behouden. Wanneer Staatsbosbeheer hier tien hectare grond verkocht kon het zwembad voor Texel behouden blijven en was Roompot bereid Caluna over te nemen. Daarbij zijn ook de slaapplaatsen van Kogerhoop naar dit perceel verplaatst en ontstond er in De Koog ruimte voor gewenste woningbouw. Deze combinatie van factoren maakte dat de uitzonderingsituatie ontstond dat Staatsbosbeheer grond mocht verkopen. Zelden gaat het hierbij over een dergelijk grote oppervlakte, meestal zijn het kleine stukjes grond om bijvoorbeeld een verbetering van een weg mogelijk te maken. Dat Staatsbosbeheer bij De Koog wil praten over de mogelijkheid van verblijfsrecreatie in het Prangerbos aan de Camperfoelieweg heeft dezelfde achtergrond. Dit kan ruimte bieden voor de maatschappelijk gewenste ontwikkeling van De Koog tot Duindorp. De duinrellen die hierdoor kunnen ontstaan, kunnen het natuurverlies mogelijk voldoende compenseren om hier toestemming voor te krijgen.

Boswachter Erik van der Spek