Staatsbosbeheer is nu 20 jaar bezig met begrazing als beheermaatregel, dat heeft zoals verwacht veel gunstige resultaten opgeleverd. De verruiging en verbossing van het begraasde deel van de duinen is teruggedrongen. Belangrijk voor het behoud van kenmerkende levensgemeenschappen. Er komt weer kleinschalige verstuiving in de binnenduinen opgang, goed voor lokale verjonging van het duin. Het is goed om er over na te denken of er verbeteringen mogelijk en wenselijk zijn om een nog beter resultaat te bereiken. Dat er daarbij ook gekeken wordt of de begrazing nog natuurlijker kan is logisch. Bij een groots natuurgebied als de Duinen van Texel past het om zoveel mogelijk gebruik te maken van niet in detail gestuurde maatregelen en ook wat aan het toeval over te laten. En misschien kan dit meer dan tot nu toe en ook met gebruik van andere begrazers. Bij de keuze van het beheer speelt niet alleen de effectiviteit en efficiency een rol, maar ook de maatschappelijke (b.v. blijft het leuk om in de duinen te wandelen) en landschappelijke (b.v. invloed van rasters) gevolgen van een mogelijke keuze een belangrijke rol.

Kortom er valt nog veel te bespreken en te bestuderen voordat er keuzes gemaakt kunnen worden en of daarna een andere weg in geslagen wordt bij het beheer hangt af van de uitkomst hiervan. Staatsbosbeheer ziet uit naar de gedachtenwisselingen komend jaar. Staatsbosbeheer heeft in overleg met het Nationaal Park Duinen van Texel de Stichting Bargerveen opdracht gegeven om de gegevens van een recent onderzoek naar het effect van begrazing in de Nederlandse Duinen nader uit te werken voor de Texelse Duinen.

Voor meer informatie over het landelijke onderzoek zie ons weblog bericht van 24 oktober 2014 https://staatsbosbeheertexel.wordpress.com/2014/10/24/begrazing-en-dieren-in-droge-duingraslanden-in-kalkarme-duinen-zoals-op-texel/

Boswachter Erik van der Spek