De afschriften in het brievenboek geven een interessant inkijkje in het werk tijdens de beginjaren van Staatsbosbeer.

13-8-1913
De boschwachter te De Koog (Epe) en zijn collega in Schoorl wordt gevraagd om bij een tentoonstelling in Den Haag toelichting te komen geven.
15-1-1914
De boschwachter te Westermient (v.d.Craats) krijgt een waterpasinstrument te gestuurd. De directeur van het Rijksbureau voor Drinkwatervoorziening wil dit gebruiken. Er is een proefboring gepland achter Den Hoorn op het perceel van Duinker.
26-1-1914
De boschwachter te De Koog wordt er, ook al is de dooi ingevallen, dat er in De Muy over het ijs goed riet gesneden zou kunnen worden.
5-3-1914
De boschwachter te Westermient krijgt toestemming om een verspeenschop te kopen. De houtvester is het met hem eens dat er niet altijd goed verspeent wordt. (Het ruimer zetten van jonge boompjes op de boomkwekerij, zodat ze zich goed kunnen ontwikkelen.) “De jongens denken las de plant er maar inzit! Gaarne ontvang ik een paar worteleinden van de oudere dennen.”
11-3-1914
Aan de boschwachter te De Koog: “ Naar aanleiding van de voorbeelden van slecht verspeende dennen die mij uit de Westermient worden toegezonden, kom ik er nog eens op aandringen dat ge de arbeiders goed inprent dat de planten recht in den grond moeten komen bij ’t verspenen. Het zal wel gewenst zijn om het volgend jaar ook in De Koog een verspeenschop te gaan gebruiken of zoals te Schoorl en Noordwijk den gleuf met een andere schop te verwijden.
14-2-1915
Aan burgemeester Gaarlant: toezegging om bij een bezoek in februari te overleggen over de beplanting op de Groeneplaats.
3 mei 1915
Aan mr Peter Wester in het Wapen van Amsterdam te Oosterend: Permit you to visit the Muy on 1 en 2 June 1915. Taking foto’s not allowed.
30-7-1915
Aan boschwachter A. Epe: Ik heb aan de heer van Lennep vergunning verleend om te kamperen. De heer Regma thoe Kingma schijnt inmiddels te zijn vertrokken, ik heb geen bezwaar hem alsnog vergunning voor het kamperen te verlenen. Wij personen in questie er in voorkomende gevallen op dat zij vergunning moeten aanvragen.
8-10-1915
Aan de houtvester te Voorthuyzen: Ik kan u geen kegels van Oostenrijkse den uit Schoorl sturen, dit zaad hebben wij zelf brood nodig. Ik kan in de Boschwachterij Westermient wel 16 liter voor u laten plukken.
15-11-1915
Aan boschwachter A. Epe: u krijgt hulp van collega van ’t Hoff om de in 1914 en 1915 aangeplante beplantingen en aangelegde weilanden in te meten. De prijs voor stro is nu F 16,50 per duizend pond.
11-12-1915
Aan boschwachter te Westermient: woensdag 15-12 kom ik met de eerste boot naar Texel. Kom mij met een rijtuig ophalen. Laat Lap en de Jager weten dat wij dan het bemesten van de gronden komen controleren.

Duidelijk is dat van hogerhand op een detailniveau wordt gestuurd dat nu ondenkbaar is. Maar ook dat de postverbinding snel verliep. De aanplant van De Dennen was nog in volle gang, maar de winning van zaad was al opgang gekomen. Kamperen begon opgang te komen, maar wel strikt geregeld.

Boswachter Erik van der Spek