Op 5 november is er onderzoek gedaan naar weekdieren in De Slufter. Via de Malacologische Vereniging zijn vier mensen, waaronder de Texelaars Gerhard Cadée en Dick Schermer op zoek gegaan naar wat dit bijzondere gebied te bieden heeft. Aanleiding was de melding van Dick Schermer van de aanwezigheid van brakwaterkokkels in een van de kreken in 2013.
De brakwaterkokkel is in Nederland zeldzaam. In het Waddengebied is deze soort maar van twee plaatsen buitendijks bekend, twee plekjes in de Oosterkwelder op Schiermonnikoog en uit De Slufter op Texel. De brakwaterkokkel is uit het Waddengebied van een paar plaatsen binnendijks bekend. In de Zeeuwse Delta komt deze soort meer voor. In de Waddendelta was dit tot de afsluiting van de Zuiderzee ook het geval.

Brakwaterkokkels
De brakwaterkokkel lijkt veel op de gewone kokkel. De schelp van de brakwaterkokkel is vergeleken met die van de kokkel scheefgetrokken en de ribben aan de achterzijde zijn zwak ontwikkeld. De schelpen zijn dunner dan van de gewone kokkel. De schelpen kunnen tot 50mm lang en 40mm hoog worden. De sifonen zijn vrij kort, ongelijk van lengte en maar gedeeltelijk vergroeid.
Brakwaterkokkels leven in een zandige bodem met een stroomsnelheid van het water tot 0,5 m/sec. Ze zijn zelden in water dieper dan 8-10m te vinden. In vergelijking met de gewone kokkel kan de brakwater kokkel beter tegen lage zoutgehaltes en slechter tegen zoutgehaltes boven 30 promille. Een zoutgehalte van 14-15 promille is optimaal, maar mag variëren van 5-25. Brakwaterkokkels kunnen slecht tegen droogvallen.

Kreek van Madura
Het onderzoek in november was vlak na het extreme hoge water van 22 oktober. http://staatsbosbeheertexel.wordpress.com/2014/10/22/storm-in-de-slufter-op-texel/
In het noordelijk deel van De Slufter in de Kreek van Madura is met een schepnet gevist. Via de kreek werd nog zoet regenwater uit de duinen afgevoerd. Tussen de uitbundige begroeiing van snavelruppia zijn hier veel brakwaterkokkels gevonden. Lege schelpen, maar ook veel jonge dieren zijn gevonden in de begroeiing naast de kreek, die zijn mogelijk verplaatst door de storm in oktober. Minder algemeen in deze kreek was het opgezwollen brakwaterhorentje. Verder zijn er steurgarnaal, strandkrab, brakwatergrondel, vlokreeft, oprolpissebed, waterwants en zeeduizendpoot gevonden in deze kreek.
De situatie in de Kreek van Madura is heel bijzonder. Hier is buitendijks brakwater te vinden met een vrijwel ongestoorde fauna en flora, met een ongekend grote populatie van de brakwaterkokkel. Er zijn veel jonge dieren gevonden, wat wijst op een goede broedval in 2014. Onderzoek van andere kreken in De Slufter levert mogelijk nog meer plekken met brakwaterkokkel en mogelijk andere bijzondere soorten op.

Slufterdijkje
Ook de plas naast het Slufterdijkje is onderzocht. Hier langs stroomt zoetwater van uit De Muy naar zee. Hier zijn alleen lege schelpen gevonden. De manier waarop ze stonden geeft aan dat ze hier wel geleefd hebben. Bijzonder is dat hier ook Japanse oesters zijn gevonden. Ze zaten op bakstenen of lege schelpen van de brakwaterkokkel. Nog maar twee exemplaren waren in leven. Mogelijk zijn hier een keer larven terecht gekomen vanuit zee. Het ziet er naar uit dat ze zich wel konden vestigen, maar niet voortplanten en dus zullen verdwijnen. Verder zijn wadslakjes, opgezwollen brakwaterhorentje en alikruik gevonden.

Boswachter Erik van der Spek