In 1899 was recreatie nog geen taak van Staatsbosbeheer. Wel is duidelijk dat boswachter Min bij de bosaanleg rekening hield met het uiterlijk van het bos. In de oudste delen van het bos, vooral langs de Rozendijk, werden langs de wegen kerspruimen geplant voor kleur in het vroege voorjaar. Op de Fonteinsnol werd ruimte voor een uitkijkpunt uitgespaard. Toen er niet meer over de bomen heen gekeken kon worden, kreeg de gemeente toestemming om hier een uitkijktoren te plaatsen, die met het groeien van de bomen steeds hoger moest worden.

In de natuurreservaten zijn in ieder geval vanaf 1921 excursies georganiseerd. De eerste deelnemers moesten hun kaartje nog bij de directeur in Utrecht aanschaffen. Intussen kan dit via www.ecomare.nl. Ook doken de eerste kampeerders op. Bij de Kampeersnol in de Westerduinen zouden ze hun bivak hebben opgeslagen. De belangstelling voor het kamperen was in 1930 zo groot dat Staatsbosbeheer op Kogerstrand kampeerterreinen inrichtte. Later volgde Loodsmansduin. In 1954 zijn op verzoek de kampeerterreinen aan een gemeentelijke stichting overgedragen.

Groei van het toerisme
Geleidelijk nam het toeristisch belang van de terreinen van Staatsbosbeheer toe. Voor recreërende Texelaars en toeristen werden de terreinen van Staatsbosbeheer steeds belangrijker en dus ook voor de motor van de Texelse economie: het toerisme. In de jaren zeventig ging Staatsbosbeheer zich naast natuurbeheer en houtproductie steeds meer richten op recreatie. Door slim inrichten, voorlichten en toezicht wist Staatsbosbeheer veel ruimte voor recreatie te combineren met het behoud van hoge natuurwaarden. Het aantal wandel- en fietspaden nam snel toe. Ook legde Staatsbosbeheer parkeerterreinen aan voor strandbezoekers. Er kwamen speelweiden met toiletten en barbecues. Op het Kerckeland kwam zelfs een dagrecreatieterrein met een pierenbad en de bijbehorende waterzuivering. Van deze voorziening hebben vooral Texelaars gebruik gemaakt. Later werden dit soort arbeidintensieve voorzieningen afgestoten. Even later deed Staatsbosbeheer op verzoek van de gemeente Texel afstand van dit terrein om een oplossing voor het zwembad Calluna mogelijk te maken.

Alternatieve financieringsbronnen
Ondertussen krijgt Staatsbosbeheer geen financiering van het Rijk meer voor recreatie. Het is een grote uitdaging om de wandel- en fietspaden op een aanvaardbaar kwaliteitsniveau te kunnen houden zodat deze paden ook veilig zijn. Dit maakt het met anderen zoeken naar alternatieve financieringsbronnen van groot belang. Het ruimte kunnen blijven bieden aan andere vormen van recreatie is nog sterker afhankelijk van partijen buiten Staatsbosbeheer. Gelukkig financiert het Nationaal Park Duinen van Texel de toiletgebouwen in De Dennen en het Sommeltjespad, zorgt Wielersport Texel voor de mountainbikeroute en zorgen heel veel mensen via Novalishoeve voor de vervanging van zitbanken. De excursies betalen de deelnemers grotendeels zelf. Met zijn allen kunnen we er zo voor zorgen dat veel mensen kunnen blijven genieten van de prachtige natuur op Texel.

Boswachter Erik van der Spek