Dat Texel uit een groot aantal polders bestaat weten de meeste mensen wel. Dat dit ook voor de Texelse dui-nen opgaat is minder bekend. Nadat Texel ongeveer duizend jaar geleden een eiland werd, is er al snel begonnen met het inpolderen van de kwelders rond het eiland. Dit gebeurde vooral vanaf de keileemrug tussen Oost en Den Hoorn, maar ook vanuit de aan Den Hoorn vastgehaakte duinrug. straatnamen zoals Rozendijk en Gerritslanderdijkje herinneren hier aan. Ook de Pijpersdijk nabij De Koog grenst nog aan een restant van de duinheide, en het Mientje aan het Mienterglop, die zich bevinden in delen van de polders die vanuit de duinen op de kwelders zijn aangelegd. De duinpolders die vanuit de duinen op de kwelder zijn aangelegd behoren tot de oudste polders van Texel.

Muy en Slufter
Een groter restant van zo’n oude polder in de duinen is het deel van de polder ‘Het Kogerveld’ rond ‘de Boet van Hopman’ ten noorden van De Koog. Het duin tussen het Mienterglopslag, de Ruigedijk en de hoge duinrichel is onderdeel van deze polder die al voor 1349 is aangelegd. Na de aanleg van de Zanddijk, tussen het oude Texel en Eierland in 1630, ontstond voor deze stuifdijk een breed strand. Vanaf De Koog groeide de Kogerduinen aan met de duinen van de Duivekelder en de Bertusnol. In de luwte van dit duin ontstond een beschutte strandvlakte. Deze zal deels begroeid zijn geraakt. Voor 1845 is tussen dit duin en de Zanddijk een dijkje aangelegd, waardoor de polder De Nederlanden of Nieuw Nederland ontstond. In 1855 is geprobeerd het hele strand tussen Texel en Eierland in te polderen. Dit mislukte gro-tendeels, waar we De Slufter aan te danken hebben. In 1874 is het Slufterdijkje aangelegd, waardoor een groot deel van het gebied alsnog is ingepolderd. Door de aanleg van de Muydam in 1871 ontstond daar voor weer de polder de Binnen Muy, gevolgd door de Buiten Muy in 1888 en de inmiddels door kustafslag weer verdwenen Buitenste Muy in 1925.

Horspolders
Ook in de zuidelijke duinen is er flink ingepolderd. Historisch loopt hier natuurlijke duinvorming en inpolde-ring meer door elkaar. Op de zich steeds verder naar het zuiden verplaatsende Hors ontstonden nieuwe duinen, al dan niet gestimuleerd door het plaatsen van stuifschermen of het planten van helm. Uit de vorige eeuw is de situatie duidelijker. Eind jaren vijftig zijn de Horspolders aangelegd met hulp van stuifdijken. Toen het niet direct lukte is een stuifdijk midden door gelegd, waardoor er nu een Oostelijke en een Westelijke Horspolder is. Ten westen daarvan lag de Kelderhuispolder, die onder invloed van de kustafslag vol is gestoven. Als laatste polder is hier de Kreeftepolder ontstaan, door de aanleg van een stuifdijk in 1976. Daarna mocht de natuur op De Hors haar eigen gang gaan. Lang gebeurde er op het oog weinig en leek alleen de stuifdijk te groeien. Maar biestarwegras en zeepostelein begonnen kalmpjes aan duintjes te vormen, die sinds ze zo groot zijn dat er helm op kan groeien snel tot een nieuw duingebied uitgroeien. Texels meest natuurlijke duingebied.

Boswachter Erik van der Spek