Nu worden brieven digitaal in archieven opgeborgen, maar aan het begin van de vorige eeuw was het brievenboek de manier om afschriften van brieven te kunnen bewaren. Van een geschreven brief bleef in het boek een kopie achter. De brievenboeken van de houtvester te Haarlem over de periode 1911 tot 1922 zijn bewaard gebleven en geven inzicht in het functioneren van Staatsbosbeheer in die periode. Uiteraard bevatten ze maar één kant van de correspondentie.
Daaruit blijkt onder andere dat de directie zich tot op detailniveau met het werk in de terreinen bemoeide. Zo kreeg den boschwachter te Westermient op 31 december 1917 een brief met de opmerking: staten met opbrengst van geproduceerde producten met rekenfouten in de regels over groene erwten en koolrapen.

11 december 1915 aan de Boschwachter te Westermient
(v.d. Craats):
Bij deze deel ik U mede, dat het mijn voornemen is om woensdag 15 december a.s. met de eerste boot op Texel te arriveren. Ik verzoek U alsdan tijdig aan de haven te komen en voor een rijtuig aldaar te zorgen, om ons dan te samen naar Lap en de Jager te begeven ten einde het bemesten der gronden te controleren. Tegenwoordig komt ons districtshoofd gewoon met de bus van de haven naar kantoor. Ze komt ook niet controleren of pachters zich aan de pachtvoorwaarden houden, dat mogen we zelf doen. In de pachtvoorwaarden staat nu eerder dat er niet bemest mag worden, dan dat er bemest moet worden.

21 februari 1916 aan de Boschwachter A. Epe te de Koog:
In antwoord op Uw schrijven dd. 15 februari nr 31 doe ik U toekomen een ontwerp overeenkomstig de welke de betonpaaltjes bekwaam te worden vervaardigd. Begeleiding der specie: 1 deel portland op een deel scherpzand. Wat het hooi betreft, zo deel ik u mede, dat zulks niet voor Schoorl meer benodigd is. Wellicht zal ik U echter binnenkort verzoeken bedoeld hooi naar Den Haag af te zenden. Dat we zelf betonnen palen zullen maken zal niet snel meer voorkomen. Als dat al het geval is zal een districtshoofd er niet over denken om een recept te sturen. Duidelijk is wel dat de verschillende boswachters niet op een eiland werkten. Onderling uitwisselen van materiaal was al gewoon. Nu regelen we dat via telefoon en mail makkelijk zelf.

12 januari 1917 aan de Hoofdopzichter Centrale Belt Amsterdam:
Bij dezen deel ik U mede dat ik gaarne 25 last compost van 2000 kilo à f 6,– per last zou ontvangen. Deze bestelling was voor de boswachterij Noordwijk. Uit de ‘opstandslegger’, waarin de werkzaamheden per perceel bos worden beschreven, weten we ook dat bij de bosaanleg op Texel regelmatig compost is gebruikt. Ook
toen was afval als een grondstof, iets wat we tegenwoordig ook steeds meer inzien. Kort geleden nog maakte de gemeente bekend vaker afval op te gaan halen waardoor het beter als grondstof kan worden gebruikt. Maaisel uit onze terreinen is tegenwoordig ook weer waardevol afdekmateriaal voor wortelen en bollen.

Boswachter Erik van der Spek