In het Nederlandse klimaat is hei een tussenstap in de ontwikkeling van levensgemeenschappen op de weg van kale grond naar uiteindelijk bos. Aan het Mienterglop bij De Koog ligt een klein stukje hei, dat langzaam in een bosje wil veranderen. Regelmatig zijn hier vrijwilligers actief om Staatsbosbeheer te helpen om de hei te behouden. Deze winter hebben we Marc Kooiman ingehuurd om een grote slag te slaan. Met zijn kraan haalt hij de meeste bomen, een enkel mag blijven staan, met wortel en tak uit de grond. Bomen die te groot waren om door vrijwilligers uit te laten trekken of spitten werden steeds afgezaagd. Daardoor ontstond hakhout dat vanuit een groot wortelgestel weer snel uitgroeide. Door dit te verwijderen kunnen vrijwilligers de komende jaren het werk weer goed aan.

Staatsbosbeheer vindt het om verschillende reden belangrijk dit kleine stukje hei te behouden. Cultuurhistorisch herinnert dit kleinde stukje hei er aan tot hoever naar het oosten de uitgestrekte mientgronden aan de rand van de duinen zich uitstrekten. Mient komt van meent, wat wijst op het gemeenschappelijk gebruik van deze gronden. Dit Mientje was onderdeel van de uitgestrekte Kogermient waar de inwoners van De Koog hun vee weiden en brandstof (hei) en plaggen wonnen. Voor de natuur is dit terreintje interessant als stap steen tussen de heidegebieden ten noorden en ten zuiden van De Koog. Ook is dit de eerste plek waar een kleine loopkever (Platyderus ruficollis) is gevonden. Deze soort is uit Nederland alleen van Texel bekend en zit hier mogelijk nog vanuit de tijd dat de Noordzee tussen ons land en Engeland, waar deze soort ook te vinden is, droog stond.

Boswachter Erik van der Spek