Vorige maand bleek er opeens een drempel te zijn ontstaan voor De Slufter; het zeewater kon dit bijzondere gebied niet meer in- en uitstromen. Voor dit verschijnsel en de gevolgen ervan is veel belangstelling. Uiteraard zijn de boswachters van Staatsbosbeheer ook erg benieuwd naar de ontwikkelingen. Via ons weblog www.staatsbosbeheertexel.wordpress.com informeren we belangstellenden regelmatig over onze waarnemingen. Het blijft afwachten hoe de natuur reageert op deze situatie.

Wat is de oorzaak?
Dat weten we niet. Eén mogelijkheid is dat het komt doordat het eens in vijf of zes jaar rechttrekken van de kreek door het waterschap deze keer eerder in het jaar heeft plaatsgevonden dan normaal. Wanneer dit later gebeurt, zal er korter na de ingreep een storm optreden waardoor extra veel water De Slufter instroomt en ook weer uitstroomt en de gegraven geul aanpast aan de wensen van de natuur. Het kan ook komen doordat we in juli en augustus dit jaar erg mooi weer hadden zonder zomerstorm. De zee heeft hierdoor de zandbank die zich vlak voor het strand vormde niet tussentijds afgebroken. De rug voor de kreek is onderdeel van deze hooggelegen zandbank. Ook is de jarenlange kustafslag ondertussen door de zandsuppleties veranderd in een stabiele situatie. Slufters ontstaan bij kustaanwas of kustafslag. De Texelse Slufter ontstond met hulp van menselijk ingrijpen in een periode van kustaanwas. Voordat de kustaanwas zover ontwikkeld was dat de zeereep zich sloot, ontstond door de aanleg van de Afsluitdijk een nog steeds voortdurende periode van kustafslag. Die wordt nu gecompenseerd door zandsuppleties.

Wat gebeurt er nu?
Door de drempel stroomt er weinig tot geen water naar zee. Bij wind uit een westelijke richting komt er wel zeewater over de drempel. Bovendien komt er nu door regenval ook zoetwater uit de Eierlandse Duinen en uit De Muy naar De Slufter. Er stond daardoor veel meer water dan gemiddeld. Ook in De Muy komt het water nu hoger te staan langs het Slag door de Nederlanden. Door de hoge waterstand in De Slufter kan er minder water naar De Slufter stromen dan normaal. Ondertussen heeft het waterschap toch moeten ingrijpen en het water een handje geholpen, de drempel is daardoor verlaagd. Dinsdag heeft het hoge water door de harde wind de gemaakte opening vergroot en was er nog lang een sterke ebstroom uit De Slufter, terwijl op de Noordzee de vloed al weer liep. Donderdagmiddag was bij laagwater goed te zien dat hoeveelheid water in De Slufter weer langzaam minder wordt. In elke ebperiode stroomt er nu meer water naar de zee dan er met vloed weer binnenstroomt. Ook is tot genoegen van de wadvogels de getijdewerking weer aanwezig. Op de droogvallende delen wordt weer druk gefoerageerd.
Bijzonder is dat de kreek na het rechttrekken niet zoals de laatste decennia het geval was naar het noorden is gaan verplaatsen, maar naar het zuiden. Voor het ingrijpen in de loop van de kreek was er afwisselend sprake van een noordelijke of een zuidelijke beweging.

Zoetwaterbel en De Slufter
Uit de reacties op de weblogberichten over De Slufter blijkt dat er vragen zijn over de rol van De Slufter bij de zoetwaterbel onder de duinen. De Slufter zorgt ervoor dat zoetwater uit de op De Slufter aangesloten duinvalleien naar zee kan stromen. Dit is regenwater dat in de valleien valt en kwelwater dat uit de omliggende duinen in de valleien omhoog komt. Hierdoor komt de kalk uit dit kwelwater beschikbaar voor de bijzondere planten die hier groeien. Wanneer het water niet weg kan stromen, kan regenwater dit kwelwater buiten bereik van de planten houden en gaan er andere soorten groeien.

De toekomst?
Het is interessant om te volgen wat er nu gaat gebeuren. Het Hoogheemraadschap is rescent in overleg met Staatsbosbeheer onderzoeken gestart om te kijken of het periodiek rechttrekken noch steeds nodig is voor de veiligheid van het eiland en wat het voor de natuur in De Slufter zou betekenen wanneer de kreek weer vrij mag kwispelen. Op basis van oude kaarten weten we dat de kreek op de plaats waar deze in zee stroomt over een gebied van 2,5 km lengte van zuid-naar noord en weer terug verliep en dat deze breedte iets verder van zee als snel minder werd.
U kunt zelf goed bekijken wat er gebeurd, het hele proces speelt zich af in het struingebied binnen deze Texelse wildernis.

Boswachter Erik van der Spek