Een van de bijzondere planten die op het strand groeit is de zeeraket. Het is een bleekgroene, vlezige, bossenvormende plant die van de zomer tot in de herfst bloeit. Deze eenjarige plant geeft lilakleurige bloemen die naar honing ruiken. De bloemen worden dan ook door veel insecten bezocht. De vrucht van de zeeraket bestaat uit twee delen, die wanneer ze rijp zijn een harde kurkachtige wand krijgen. De snavel, het bovenste deel, lijkt op een muts en is groter dan het onderste deel. Op de grens tussen de twee delen zit een v-vormige groef. In het bovenste deel vormt zich altijd een zaad, het onderste kan zowel loos zijn als een zaad bevatten.

Zeeraket komt voor langs de Middellandse Zee en de overige zeekusten van bijna heel Europa. Buiten het kustgebied is zeeraket soms te vinden op zandvlakten van aangevoerd zeezand. De meeste zeeraket is in de zeereep langs de buitenste duinenrij te vinden. Altijd op plekken waar organisch materiaal met zand overstoven is. Wieren, plantenresten of stukken hout, ook hooi dat op wandelpaden is uitgestrooid en onderstuift kan een voedingsbodem zijn. Soms groeit zeeraket ook op plaatsen waar in het duin ‘gerommeld’ is.

Windrollers
De vruchten van zeeraket verspreiden zich op verschillende manieren. De afgebroken toppen vallen dicht bij de plant op de grond en kunnen daar kiemen, maar ook door het zeewater naar een andere plaats worden meegenomen. Door de kurkachtige wand kan een zaad meer dan een week blijven drijven. De onderste delen van de zaden blijven aan de plant zitten. Wanneer de plant is afgestorven breekt die van de steel af. De bol van stengels met resten van de vruchten kan dan als een ‘stepperoller’ op de wind naar een nieuwe groeiplaats rollen. Raakt de plant hier overstoven dan biedt de verterende plant de stikstof die de planten die uit de zaden kiemen nodig hebben. Een kever uit de familie van de haantjes, de aardvlo Psylliodes marcida, is gespecialiseerd in leven op de zeeraket. Deze bladkevertjes zijn 2-3 mm groot, maar kunnen dankzij sterk gespierde achterpoten goed springen.

Zelf zien?
Heel veel zeeraket is op Texel dit jaar te vinden op het strand ten zuiden van Paal 8.80. Hier wordt het strand richting De Hors de laatste jaren breder en kan weer duinvorming plaatsvinden. Op het hoge deel van het brede strand blijven regelmatig wieren en andere plantenresten liggen. Stuivend zand is er ook genoeg. Het is duidelijk te zien dat dit een goede voedingsbodem is voor de zeeraket. Voor de oplettende strandwandelaar is goed te zien dat hier op dit moment de overgang tussen de kustafslag, getemd door de zandsuppleties, en de kustgroei op De Hors te vinden is. Zuidelijk is de fraai gekerfde zeereep jonge duinvorming te zien en naar het noorden toe is te zien dat de zee hier in de winter nog steeds aan het duin knaagt.

Boswachter Erik van der Spek