Oh dennenboom, oh dennenboom .. En dan te bedenken dat de meeste mensen gewoon een spar hebben staan voor de feestdagen. Op Terschelling is het wel gangbaar een echte den neer te zetten. En wat is er dan mooier om die zelf te kappen? Het was afgelopen zaterdagochtend lekker druk op Grootduin. Twijfel je of een kerstden iets voor jou is? Ik geef je drie redenen waarom je voor de bijl mag gaan.

Een eilandtip van Eilandmeisje voor tijdens de kerstvakantie: de Verhalen-Kerst-Natuurschuur! Een fijne, gemoedelijke plek om een middag te vertoeven. De voorbereidingen zijn in volle gang en op vrijdag 21 dec om 20.00 uur is de opening. Dat is ook dé dag van de winterequinox. De wat? Lees verder in deze blog en we zien je graag de 21ste!

Ben jij een steenbok, waterman of vissen? Trek er dan een avond op uit om je eigen sterrenbeeld te ontdekken aan de hemel. Je eigen sterrenbeeld is namelijk ongeveer vijf maanden voor en zeven maanden na je verjaardag te zien.

“De Boschplaat is een bijzonder natuurgebied. Zó bijzonder zelfs dat professor dr. Simon Schijnspurrie, van de universiteit van Weggeweest er een expeditiecentrum begint. De onderzoeken zijn in volle gang. Er is echter een probleempje: Professor dr. Schijnspurrie komt er in zijn eentje niet uit. Er is teveel werk en het moet allemaal op tijd af! Na nachten lang piekeren, komt hij tot de conclusie dat hij hulp nodig heeft.”

Het is een prachtig uitzicht vanaf het Jan Thijssenduin: verschillende typen landschappen – wad, stuivende duinen, heide, strand, kwelder en polder – samen een geheel vormend. Het beleven van dit landschap, hierboven op het duin -turend met het blote oog of door de verrekijker die ter plekke aanwezig is – is ook letterlijk het hoogtepunt van de excursie. De gedegen kennis van het gebied, waarvan boswachter-gids Irma Smit je onderweg deelgenoot maakte, kabbelt nog na in je hoofd. Excursie De Boschplaat: een ontdekkingstocht met de zintuigen.

Soms is onderzoek eerst nodig voordat een maatregel kan worden toegepast. Daarvoor kunnen quickscans de boswachters van Staatsbosbeheer helpen. Maar wat is het? En wat kun je ermee? Lees het in de gastblog van Eilandmeisje.

In een donkere Natuurschuur schuifelen kleine voetjes naar binnen. De duisternis is spannend. Met open mond staren de kinderen van groep 3 en 4 van CBS ’t Jok naar boven, waar talloze groene en rode ‘sterren’ schitteren aan het plafond. Nachtelijke geluiden van vogels en andere dieren komen uit een speaker.
En dan gaat het licht aan.

Het begrazingsseizoen zit er op de voor de paarden en koeien op de Groede. Ze mochten weer naar huis. Eilandmeisje keek toe hoe de dieren in de vangkraal werden ingeschaard en sprak met boswachter Iris de Boer. De samenwerking tussen de boeren en Staatsbosbeheer geeft de mogelijkheid voor een moderne versie van het Oerol – een boerengebruik waarbij het vee op het eiland vrij mocht rondlopen.

Eilandmeisje zag dat het er op sommige plekken kaal eruit ziet in de duinen en was benieuwd naar het verhaal erachter. Daarover sprak ze met boswachter Jan van der Bij, hij begeleidt het afplagwerk. Waarom wordt dit gedaan en welk resultaat heeft Staatsbosbeheer voor ogen? En wat is het verschil tussen afplaggen en chopperen?

We zijn net vertrokken, en nog geen tien meter vanaf de bushalte bij West aan Zee, of gids Hans Blanken staat al stil bij een inheemse plant: slangenkruid. Na een korte uitleg vervolgen we onze tocht, achter Hans aan die met stevige tred doorloopt over het wandelpad. “We zoeken eerst even de rust op”, doelend op de vele fietsers die zich naar het strand spoeden.
De Badhuiskuil is de eerste natte (uitgestoven) duinvallei die we zien. Deze is nog nat, hoewel op dit moment in de meeste ‘plakken’ die we gaan bekijken nauwelijks water staat, door de weinige regenval.

We krijgen het slot maar niet open, er is zand ingewaaid. Na veel proberen lukt het uiteindelijk en kunnen we naar binnen.
Een prachtige werkplek! Een mooie houten keet met grote ramen. En dan dat uitzicht: fenomenaal! Een zeilschip vaart voorbij. In de verte zie je Vlieland. Seizoens-boswachters en vooral vrijwilligers zitten iedere middag op de Noordsvaarder om wandelaars welkom te heten en informatie te geven.

De geur van gagel komt tegemoet. Schelpen knisperen onder de fietsbanden. Een gezin overlegt voor het informatiebord hoe ze verder gaan fietsen. Verderop grazen vaak Hereford runderen, de Kudde van Terschelling, maar vandaag zie ik ze niet.

Voordat het hoogseizoen verder rolt lig ik in de duinen, even lanterfanten met de ogen dicht. Een vliegtuig vliegt over. Banden van rijdende auto’s weerkaatsen op de Badweg verderop. Ze komen en gaan weer. Net als de krekels die in de buurt zitten. Gebrom van een tractor. Geluiden, ze irriteren.

Dief van mijn eigen bedtijd. Zo voel ik mij als ik om vijf uur de deur uitga. Het vogelorkest verwelkomt met een nieuwe compositie. De kooiker, dagelijks vroeg uit de veren om naar zijn eenden te gaan, rijdt nog niet voorbij.

De Terschellinger vlag prijkt op de achterkant van een rolstoel. Tafels zijn gedekt voor de high tea. Elk theekopje ziet er anders uit, alsof het bij elkaar gejut is. Wat is het verhaal van dat kopje? En van de bewoner die eruit drinkt? Vraag ik mij af terwijl ik aanschuif. Hier zit de oude garde van […]