We zijn net vertrokken, en nog geen tien meter vanaf de bushalte bij West aan Zee, of gids Hans Blanken staat al stil bij een inheemse plant: slangenkruid. Na een korte uitleg vervolgen we onze tocht, achter Hans aan die met stevige tred doorloopt over het wandelpad. “We zoeken eerst even de rust op”, doelend op de vele fietsers die zich naar het strand spoeden.
De Badhuiskuil is de eerste natte (uitgestoven) duinvallei die we zien. Deze is nog nat, hoewel op dit moment in de meeste ‘plakken’ die we gaan bekijken nauwelijks water staat, door de weinige regenval.