Al wandelend over het Groene Strand, passeert een groene jeep mij. Ter hoogte van het Melkpad - een pad dat de boeren vroeger gebruikten om bij hun vee te komen - stopt de bestuurder en stapt uit. Hij zet een grote verrekijker op een statief en tuurt erdoor.

Dichterbij gekomen blijkt het boswachter Arjan Zonderland te zijn. Hij is op zoek naar pullen van de grauwe gans: jonge vogels, die in het voedselrijke gras grazen.

“Voor de verrijking van voedselarme duinvalleien vinden we de toename van de grauwe gans een probleem. Daarom doen we elk jaar aan monitoring. We kijken hoeveel jonge ganzen erbij zijn gekomen. Als je die jaarlijks telt dan krijg je een goed beeld van de populatie – of die toe- of afneemt – en kunnen kunnen daar maatregelen op volgen”, zegt hij.

Arjan en zijn collega’s zijn met regelmaat in het veld om onderzoek te doen. In dit geval specifiek naar de grauwe gans, maar ook om andere broedvogels te tellen. Dit kan onderdeel zijn van een quickscan. Arjan legt uit: “Een quickscan is een onderzoek om te bekijken wat het effect is van een voorgenomen activiteit op de aanwezige natuurwaarden- en kwaliteit. 

We gebruiken quickscans voor een breed scala aan situaties die niet dagelijks voorkomen: zoals outdoor-activiteiten, onverwacht maaien, trouwerijen, of voorstellingen tijdens het Oerolfestival.” Staatsbosbeheer probeert zoveel mogelijk samen te werken met de eilanders. “We stellen ons zo flexibel mogelijk op. Een quickscan kan daarbij helpen om dingen te realiseren. 

Wat kan er voor de habitat-typen die daar voorkomen misschien veranderen? Mijn collega’s en ik gaan er dan op uit om dit te onderzoeken. In het kort bekijken wat het denkbare effect is van de voorgenomen maatregel op de natuurwaarden en de beschermde soorten.” Ook de archieven worden nageplozen. Arjan leidt alles in goede banen en krijgt veel aanvullingen van collega’s die hun bevindingen naar hem terugkoppelen. 

Ze kennen het terrein redelijk goed en soms komen ze toch voor verrassingen te staan, zoals een broedende scholekster – een beschermde weidevogel – die recent nog gespot werd bij Elvisplak, waar een Oerol-voorstelling in de buurt staat. Na wat aanpassingen kon de theatermakers toch daar terecht.

Naast quickscans zijn er ook ecologische toetsen die bepaalde voorwaarden stellen.
Arjan verklaart: “Ik zit veel achter de computer maar probeer wel mijn kennis ‘uit het veld’ bij te houden. Zo kan je een goed advies geven.” En om echt te weten wat er speelt, daarvoor moet hij er gewoon vaak op uit: ‘rondje eiland maken!’

Eilandmeisje is verhalenjutter van Terschelling. Met Staatsbosbeheer jut ze verhalen. Omdat we samen geloven in de kracht van verhalen. Dat verbindt ons met een plek: dit eiland, waar de natuur altijd in beweging is.