proef op de brede wandelpaden

Blijft er teveel poep liggen? Dat was een van de vragen waarmee deelnemers aan Echt Terschelling kwamen bij de enquête Ruiters en menners.
In de bossen van Hoorn, Formerum en West-Terschelling mogen ruiters, bij wijze van proef, deze winter (t/m 31 maart) op bredere wandelpaden stapvoets met hun paard rijden.

Terschelling is een mekka voor paardenliefhebbers. Van West tot Oost kun je een paard huren, opstappen op de huifkar, aan wandelcoaching meedoen en zelfs de allerkleinsten kunnen op een ponyrug stappen voor een bosrit. Het eiland ontdek je zo op een hele andere manier.
En we hebben een geschiedenis met edele viervoeters: denk maar aan de redders die met de reddingboot, getrokken door paarden, de woeste branding trotseerden. Maar ook draverijen, zoals Sint-Jan, de Cyprianrace (in volle galop over het strand), tuigwedstrijden en ringsteken. Menig eilander gaat jaarlijks wel een keer ‘op e riid’, een eeuwenoude traditie. Er grazen aardig wat paarden op het eiland. Het gehalte paardendichtheid ligt dan ook vrij hoog (net als die andere pk, die op terrein-wielen).
Met meer dan 100 kilometer aan ruiterpaden is er genoeg te kiezen, en de eilander ruiter, als gewoontedier, kiest vaak voor een bekende ‘slag om’, afhankelijk van hoeveel tijd er is of de afstand die het dier aankan. Toch waren er geregeld vragen van ruiters om ook op andere paden te mogen rijden. Dan is meer variatie mogelijk rondom het ‘eigen’ gebied.
“De enige reden waarom we dat tot dusver niet toestonden was omdat er meerdere gebruikers in het bos zijn – denk aan wandelaars, mountainbikers, hardlopers – en er misschien een conflict ontstaat. Maar dat is een vermoeden en binnen ons team zijn er verschillende ideeën over. Daarom hebben we er op het platform Echt Terschelling een enquête over gehouden. Een kleine meerderheid van de platformleden stond er wel voor open een proef te houden”, legt boswachter Joeri Lamers uit.
Daarom laat Staatsbeheer de teugels tijdelijk iets vieren, en eilander ruiters, of gasten die hun paard meenemen, mogen in deze periode een aantal wandelpaden op. En bij elke ingang van een breed wandelpad staat een bordje met uitleg over de proef.
Joeri vult aan: “Het is niet de bedoeling dat bedrijven die paarden verhuren, met hun gasten in colonne over de wandelpaden rijden, juist omdat het meestal grotere groepen zijn waardoor de paden sneller slijten en onderhoud vaker nodig is. Datzelfde geldt voor menners.”
Joeri wandelt zelf veel met zijn hond in de bossen, en is tot op heden geen ruiter tegengekomen op een wandelpad.
“We ontvangen nog weinig respons. We kijken het even aan en nemen natuurlijk onze eigen ondervindingen onder de loep.”
Om een beter beeld te krijgen van de proef, horen hij en zijn collega’s graag over ervaringen, zowel van voors als tegens. “Stuur ons gerust een e-mail (terschelling@staatsbosbeheer.nl) of bel (0562-442116).”
Overleg met de gemeente over de resultaten hoort er straks bij, want onder de Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) zijn regels opgesteld over de ruiterpaden, en zo heeft ook de gemeente een hand aan de teugels.

De resultaten van de enquête zijn hier te vinden.

Eilandmeisje is verhalenjutter van Terschelling. Met Staatsbosbeheer jut ze verhalen. Omdat we samen geloven in de kracht van verhalen. Dat verbindt ons met een plek: dit eiland, waar de natuur altijd in beweging is.