De bomen op Terschelling zijn wel wat wind gewend. Zolang er geen blad aan zit is er weinig aan de hand, hoewel er op de hoofdweg toch een flinke populier omver werd geblazen. In de bossen is alles blijven staan. De vogelwachters op de Boschplaat hadden een winderige eerste nacht en zijn vanochtend door collega Anne uit voorzorg opgehaald van hun post bovenop de stuifdijk.

De wind zorgt voor spectaculaire zandstormen in de duinen. De duinen staan in brand, althans… zo lijkt het. Het zand wordt metershoog de lucht in geblazen waardoor het van een afstand lijkt op grote rookwolken. Niet voor niets noemen wij dat ‘rokende duinen’. Wanneer je nu de duinen langs het strand in loopt zul je zien dat alles bedekt is onder een dikke laag zand. Soms kan zo’n storm ervoor zorgen dat er op sommige plaatsen wel meer dan een meter zand bij komt. Dat is goed, want dat zand moeten we vasthouden in de duinen als bescherming tegen het water. In stukken waar de duinen over een breder stuk kunnen stuiven, kan het zand langer worden vastgehouden (bijvoorbeeld tussen paal 15 en 20).

Op het moment van schrijven zal de Boschplaat langzaam onderlopen, de wind zorgt namelijk voor een extra hoog tij. Gelukkig zijn de meeste vogels nog niet begonnen met broeden. Wat de situatie is op het eind van de Boschplaat zullen we morgen zien. De verwachting is dat ook daar weer zand verplaatst is, al dan niet de Waddenzee in.