Dagboek van de vogelwachter, deel 1
Een bijdrage van vrijwillige vogelwachters Gert Jan Blankena en Masha Cramer.
Al voor de vierde keer zijn we een week te gast als vogelwachter op de uiterste punt van Terschelling: op de ‘Koppen van 28’. Deze keer van 2 tot 9 mei. Voor Veluwse zandhazen zoals wij is dat een hele belevenis!
Bovenop een laag duin is een vogelwachtershut geplaatst, een comfortabele bouwkeet met een gaskomfoortje en een koelkast, maar zonder douche of toilet. Water halen we uit een tank onderaan het duin. Onze taak is vogels te tellen, eventuele nestplaatsen te traceren van kiekendieven en velduilen, de Koffiebonenplaat en de kwelder te bewaken om de rust voor vogels (en zeehonden) te garanderen en voorlichting te geven aan het publiek dat hier komt. Van deze week hebben we van elke dag een impressie gegeven.
Vrijdag 2 mei en zaterdag 3 mei.
Gisteren, vrijdag, pas om een uur of vier met prachtig weer aangekomen op de keet. Door het tij was het niet mogelijk al eerder over het strand te rijden. En nog was het af en toe best spannend of we ons niet vast zouden rijden. Respect voor de stuurmanskunst van Jan Huneman! Kennis gemaakt en meteen weer afscheid genomen van onze voorgangers: Jeroen en Rachel. Na installatie in de hut op pad gegaan om de Cupidopolder te bekijken, althans: wat daar van over is. Onvoorstelbaar hoe het daar is veranderd. Op één duintje na is alles verdwenen; het oogt als een brede strandvlakte met wat begroeiing. Dat biedt kansen voor strandbroeders als bontbekplevier, strandplevier en misschien zelfs wel sterns!
Vandaag een HVP-telling proberen te doen. Op een HoogWaterVluchtplaats verzamelen zich duizenden vogels om de vloed af te wachten. Met zijn allen ben je immers veel minder kwetsbaar! Helaas lukte dat niet omdat uitgerekend op het moment dat ik zou beginnen de huifkar van Terpstra er aan kwam en dwars door de HVP reed. Wég alle vogels. Een forse verstoring dus! Hij kon natuurlijk niet anders, hij moet er wel langs. Maar door zijn route in geval van hoogwater om te keren (eerst over het strand, dan over het wad) in combinatie met zijn pauze van twee uur bij het eind van de stuifdijk is dit te voorkomen. Dat is nou juist één van de redenen waarom wij hier zijn: bezoekers van de plaat houden om de HVP niet te verstoren…
Laat op de avond: een prachtige sterrenlucht. Geen strooilicht van grote steden hier, dus het hele uitspansel is te zien. Kom daar bij ons eens om! De vuurtoren van Ameland is maar 7 kilometer van ons af, die van Terschelling zelf 23 kilometer! Zelfs de vuurtorens van Schiermonnikoog en van Vlieland zijn als vage schijnsels zichtbaar. Bijzonder, nog nooit eerder gezien!
geef een reactie
W. van Munster
Leuk verhaal. Ga door !
Nature reserve Boschplaat on Terschelling island | Dear Kitty. Some blog
[…] Boschplaat in 2014: here. […]