Net als de afgelopen twee jaar heeft vrijwillige vogelwachter Gert Jan Blankena een week doorgebracht op de vogelwachterspost bij het Amelandergat. Van iedere dag heeft hij een dagboek bijgehouden. Hierbij het laatste deel.

Vrijdag, 23 mei.

De laatste dag! Hoewel het pas om 9.30 uur hoogwater is loopt de Koffieboonplaat (KBP) om 8.00u alweer vol. Ook het deel tussen de plaat en de duinen loopt snel vol, zodat de hoogwatervluchtplaatsen (HVP’s) zich opnieuw moeten verplaatsen, net zoals gisteren. Ze zitten weer tegen de duinenrij aan, een strook van 10 meter breed.

Er zijn vandaag veel meer bontbekjes, drieteenteentjes en bontjes dan gisteren. Ze weigeren zo dicht tegen de duinenrij aan te gaan zitten: dat vinden ze te gevaarlijk. Een roofvogel zie je dan immers te laat! Maar aan het begin van de KBP steken nog wat kleine eilandje boven het water uit. Met z’n allen gaan ze er op zitten. Grappig gezicht: kluiten vogels op eilandjes van 2-3 vierkante meter. En wie er af gedrukt wordt vliegt op en laat zich pardoes midden in de kluit vallen.

Boswachter Joris belt. Er is en probleem: onze opvolger heeft zich afgemeld wegens ernstige rugklachten! Of we nog een dag langer willen blijven, zodat hij vervanging kan regelen. Na enig overleg besluiten we om dat niet te doen: in feite valt er nu niets meer te bewaken. Alle nesten zijn immers weggespoeld? Geen probleem, hij komt ons om half vier, bij laag water, halen. Dus alle tijd om in te pakken, de keet schoon te maken en water te halen voor onze opvolgers.

Nog even de plaat op, om afscheid te nemen. De strandwal is op talloze plekken doorsneden met geulen, waardoor het water makkelijk binnen kan komen. Daardoor ging dat vanmorgen zo snel! Toch zullen die geulen weer snel verdwijnen: een dagje droog weer en een stevige noordwester brengt heel wat zand in beweging. Aan het eind van de KBP vliegen al weer veel sterns en visdiefjes. Ze gaan opnieuw een nest maken!

Om 14.30 zien we een eenzame wandelaar aan komen. Het blijkt Addo te zijn, de andere vogelwachter van de 2^e keet. We hebben niet veel tijd om te praten, want met een uurtje worden we opgehaald.  Omdat er nog veel water is kan er geen auto in de buurt komen. We moeten onze bagage naar het strand brengen. Klokslag half vier rijden we weg. Dag KBP, tot volgend jaar!

Joris wil nog even bij Wouter  langs in de 2^e keet. Die staat bij paal 22 hoog op de stuifdijk. Deze keet is aanzienlijk groter en confortabeler dan de ‘onze’, met aan alle kanten ramen. En een prachtig uitzicht over de kwelder. Maar toch… zit ik liever op de punt. Zo afgelegen, zo alleen! Heerlijk.

Na een poosje  komt  Addo terug van de 3^e, helemaal kapot van 6 kilometer fietsen over het zogeheten abortuspaadje langs de stuifdijk. Konden we toch nog even praten!

Om 17.30 bereiken we de bewoonde wereld. Even weer wennen aan alle ‘drukte’ hier op het eiland! De week vogelwachten zit er op. Ik verlang nu al naar volgend jaar…