Net als de afgelopen twee jaar heeft vrijwillige vogelwachter Gert Jan Blankena een week doorgebracht op de vogelwachterspost bij het Amelandergat. Van iedere dag heeft hij een dagboek bijgehouden. Hierbij deel 6 van 8.

Woensdag, 22 mei.

Het was een bijzondere nacht met windkracht acht. Alles trilde, loeide en klepperde. Oordopjes in dus, want anders slaap je de hele nacht niet. Bovendien maak ik me wat zorgen over het hoogwater  van straks. Met zo’n wind uit het noordwesten komt de vloed hoger en het zou zomaar kunnen dat de Koffieboonplaat (KBP) dan onder loopt, met alle gevolgen voor de sterns die daar een nest hebben. En inderdaad sloegen de golven om 8.00 uur over de punt van de plaat. De plaat zelf is voor een groot deel bedekt met een dikke laag groezelig schuim. Dat lijkt me ook niet zo geslaagd voor een sternennestje.

Voordeel van dit hoogwater is dat nu alle vogels op de plaat zelf zitten en niet meer er achter. Zo tellen we nu maar liefst 800 Eiders! Ook zien we een Velduil boven de 5^e slenk en op de KBP: wil hij oversteken? Uiteindelijk doet hij dat niet en verdwijnt uit zicht.

Het weer wordt steeds beter en zowaar breekt de zon door.  Er komen meerdere wandelaars langs waarvan er verscheidene naar de keet komen. Volgens mij weten ze dat ze hier door de Staat gesubsidieerde koffie kunnen krijgen! Maar wel leuk en je kunt je verhaal nog eens kwijt in deze eenzame omgeving!

Bij laagwater toch maar even gaan kijken hoe het er bij staat op de KBP; daarvoor ben je tenslotte vogelwachter. In principe kom je daar zelf ook niet, maar dit is een uitzondering. Gelukkig gaat alles wat daar broedt al na twee minuten lopen de lucht in: ze zijn er dus nog! Gauw terug!

Om 15.15 draait een bijzondere vogel een rondje boven het Amelandergat: een F16! Alles gaat de lucht in: dit vertrouwen ze niet. Vast een roofvogel!

Opnieuw wordt het hoogwater. Het gaat snel nu. De hoogwatervluchtplaats van de eidereenden raakt al snel overspoeld. Ze zwemmen met z’n achthonderden wat doelloos rond en besluiten dan toch maar om te gaan overtijen in de kwelder. Een kwartiertje later houden zo’n 140 Rosse grutto’s het ook wel voor gezien: ze verlaten het eiland. Wellicht voor een lange en verre reis door de nacht.

Om 18.50 uur voltrekt zich dan het drama: het water spoelt op meerdere plekken over de KBP en het duurt nog een uur voordat het écht hoogwater is. Daar gaan de nesten van de sterns. Dat doet me wel wat. Maar: zo is de natuur nu eenmaal. Het is toch een beetje raar idee: wij zijn hier aangesteld als vogelwachter en kunnen niets doen!

Er komt heel wat over de keet vliegen, met veel misbaar. Visdiefjes. Noordse sterns. Dwergsterns. Grote sterns. Scholeksters. Verbeeld ik  het me of kijken ze wat verwijtend naar beneden?