Het vriest dat het kraakt waardoor al het water, zelfs de Waddenzee,  bevriest. Zou je denken, want toch vind je op het eiland nog open sloten. De oorzaak is kwelwater; Regen die valt in de duinen zakt in de bodem en komt zo terecht in een grote zoetwatervoorraad (de zoetwaterbel) onder de duinen. Daarvandaan stroomt het naar de randen van de zoetwaterbel waar het boven de grond komt in de lagere delen van de duinen en de polder. Dit zorgt op sommige plekken voor een continue warmere waterstroom (in ieder geval boven het vriespunt) waardoor het water in de sloot of plas geen kans krijgt om te bevriezen of maar deels bevriest. Het ijs kleurt hier vaak rood en is erg poreus.

Je herkent kwelwater door de roestbruine kleur (van ijzer) in het water en een soort olieachtig vlies dat drijft op het water. Die oliekleur wordt veroorzaakt door bacteriën die reacties aangaan met het mineraalrijke kwelwater. Dat het geen olie is merk je als je het aanraakt, in tegenstelling tot olie breekt het vlies. Kwelwater is belangrijk voor allerhande bijzondere planten, zoals de dotterbloem en orchideeën. Een mooi voorbeeld van een kwelgebied op Terschelling is de Mastenbroeken aan de duinrand ter hoogte van Baaiduinen.

[slideshow]