Tijdens de stormen van de afgelopen weken (en vandaag) is de dynamiek op Terschelling spectaculair zichtbaar. Aan de oostkant zorgt de zeestroming voor afslag en wordt het eiland korter. Maar op andere plekken zorgt die stroming er juist voor dat er veel zand bij komt. Via het strand stuift dit zand ver de duinen in. Op de Noordsvaarder en tussen paal 16 en 20 kunnen duinen stuiven en zich in de winterperiode soms wel enkele tientallen meters verplaatsen. De duinen worden hier hoger (soms wel 6 meter in 10 jaar), breder en robuuster en daarmee wordt het eiland dus veiliger.

Het stuiven is al van verre zichtbaar; boven de duintoppen hangen grote grijs-gele wolken waardoor het lijkt alsof de duinen roken. Maar dit is allemaal zand, zand dat zich meters hoog door de lucht verplaatst waardoor de duinen vooral richting het zuid-oosten wandelen. Ze worden dan ook niet voor niets “loopduinen” genoemd.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=uvo6vSQg9p0&context=C314867cADOEgsToPDskIlttDgSZCtDVpHgc0l5QkD&w=640&h=385]

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=8BtmXQsjkT0&list=UU9tLLO8Oq6EiXRBOVqglZVg&index=2&feature=plcp&w=640&h=385]

Wie mij op twitter volgt heeft hier vorige week al een tweet over voorbij zien komen: de weg werd versperd door een dijk van zand. Een week later is het zogenaamde loopduin alweer twee meter verder opgeschoven. Zie de foto’s en het filmpje.