Gert Jan Blankena heeft in juli een week lang samen met zijn vrouw als vrijwillig vogelwachter de vogelwachterskeet bij eht Amelander gat bemand. Hierbij zijn verslag van de laatste dag.

Vrijdag 15 juli.

Nou, dat was me het nachtje wel. Toen we gingen slapen oordopjes ingedaan omdat de keet zo’n herrie maakt. Dat wordt veroorzaakt t door het metalen hek op het dak, de ladder en het zonnepaneel. Die gaan in trilling en geven dat geluid naar binnen door. Maar om 3 uur was het lawaai werkelijk oorverdovend, zelfs met oordopjes. En wat erger was: de hele keet begon te schudden. Bij elke uitschieter richting 9 voelde je de hut bewegen. Ai! Dan ga je toch denken wat te doen als hij omwaait. Dan ligt hij met de deur op de grond schuin op de stuifdijk. Hoe kom je daar uit met op zijn minst een gebroken arm of been? Nou, met dat soort gedachten slaap je dus niet meer! Maar tegen een uur of vijf nam de storm een beetje af, dat wil zeggen dat je weer enigszins rustig in je bed kon liggen. Toen toch nog even geslapen. Om half acht er uit: we worden om 10.00u opgehaald. Inpakken dus en de keet schoonmaken. Wat een hoogwater! De hele Cupidopolder loopt onder en het water staat nog maar een paar meter van de stuifdijk af.

Ik ben benieuwd hoe de boswachter hier nog wil komen: via het strand is absoluut niet mogelijk en het pad langs de Cupidopolder loopt ook al bijna vol. Nog één keer de punt ronden als afscheid. Dat valt niet mee: de golven slaan tegen de stuifdijk en de duintjes aan. En wát een afslag: er is een loodrechte wand terwijl die gisteravond nog zo was dat je er tegenop kon klimmen. Weer een paar meter er af!

Bij het informatiebord van Staatsbosbeheer ligt een dode zeehondenbaby, die niet erg vers meer is. Leuk voor de huifkarders!  En de bom: die ligt er nog steeds.

Uiteindelijk komt de boswachter een half uurtje later. Via het pad door de Cupidopolder komt hij aanzwoegen in zijn 4 x 4. Het viel hem mee dat het nog kon, maar we moeten wel meteen weg: het hoogwater is door de storm extra hoog en duurt daardoor ook langer. Maar alles gaat goed en een uur later staan we in de bewoonde wereld. De storm is gaan liggen, de zon breekt door. De vogelwachtersvakantie zit er op! Volgend jaar weer? Ja graag!