Boswachterblog door gastblogger en oud boswachter Frans Nieuwenhuizen; Wanneer je, zoals ondergetekende over de natuur in het algemeen en insecten in het bijzonder schrijft, krijg je regelmatig mensen op bezoek in bezit van jampotten waar zich zo’n geleedpotige in bevindt. Zo kreeg ik enige tijd geleden iemand aan de deur met een dergelijke pot waarvan het deksel muurvast was geschroefd, alsof er zich een giftige schorpioen in bevond. In de pot bleek zich echter een van de mooiste insecten te bevinden die ik ken.

Je zou maar een hoornaar zijn en van de ene op de andere dag neer worden gezet als terrorwesp, terwijl je al jaren een vredig bestaan leidt in Nederland. Hoe kan dit toch gebeuren en waarom raken we ineens in paniek en durven we misschien de natuur niet meer in? Graag leg ik uit waarom ik de hoornaar de mooiste wesp van ons land vindt.

Is het u ook opgevallen dat er weinig gewone wespen zijn dit najaar? Ik merkte het onlangs toen we met een aantal collega’s op een terras zaten te lunchen. Dit verliep opvallend relaxed, geen wesp te bekennen bij het fruit en de broodjes jam en hagelslag. En ook bij het rottend fruit onder de perenbomen naast ons kantoor in Jubbega zien we amper wespen. De afgelopen weken was het mooi en warm (na)zomerweer, ideale omstandigheden voor wespen, zou je zeggen. Hoe zit dit?