En soms heb je gewoon geluk, en word je, nog in het duister, om 4 uur 's ochtends gewekt door een ratel, van een vogel die je wel kent, maar die je echt niet zingend in je tuin hier verwacht. Maar hij zat er toch wel: een Nachtzwaluw. Overdag hebben we deze mooie foto kunnen maken, en 's avonds hebben we zijn fraaie sierlijke jachtvlucht kunnen zien. Maar dezelfde nacht is ie waarschijnlijk ook verder gevlogen naar het noordoosten, we hebben hem niet meer gezien.

Terwijl we in het veld het landschap zien veranderen is het broedseizoen volop losgebarsten.De lieflijke roze bloemen van Engels gras staan weelderig te bloeien, prachtige gele veldjes met Rolklaver en bloeiend Muurpeper kleuren het landschap, en ook de eerste knopjes van het prachtige paarse Lamsoor beginnen hun bloei. Maar, ook dorre droge stukken op de kwelder, waar het eigenlijk zompig hoort te zijn. Het is een erg droog voorjaar. Zelfs de brandnetels zijn verdroogd.

Gele rolklaver

Muurpeper

Droogte

Gezellige Buren

Op 14 juni staat dan ook de zoetwatervijver gortdroog. (de bak is een overblijfsel van de oude uitkijktoren die tot 2016 op deze plek heeft gestaan). De Boerenzwaluwtjes waren nog nét op tijd. Terwijl al twee nestkommetjes ‘bewoond’ zijn met een minimalistische aankleding, bouwt een derde paartje Boerenzwaluw tussen 5 en 12 juni gretig aan een kunstig kleinestje verder op een nestkommetje. Op en aan vliegen ze naar de vijver om kleiballetjes zo groot als zij meenemen kunnen te verzamelen en vervolgens aan hun nestkommetje te kleien. Verdroogde strootjes van gras worden hier zorgvuldig tussengemetseld. Als je dit tafereel goed bekijkt zie je hoe precies zij te werk gaan, en álles met het snáveltje! Het verveelt geen moment om ernaar te kijken. Het mannetje zingt erop los met zijn ge-tiederetie en heerlijke rrrrrollertjes. Zij kunnen overal op het dak van de behuizing gaan zitten, maar wanneer wij op het tuinbankje plaatsnemen in de zon, verkiezen zij steeds een stukje dakgoot in de omgeving waar wij ook zijn. Een van de twee heeft een neergedwarreld (meeuwen)veertje in het vizier en vliegt er zonder aarzeling op af om deze een 20 cm van mijn voet vandaan op te pikken en naar het nestje te brengen. Het is precies een paar dagen vóór de dag dat de vijver compleet verdroogd achterblijft wanneer het kleinestje klaar is en zij kunnen beginnen met hun broedsel. Zouden zij hebben geweten of aangevoeld dat zij met deze weersomstandigheden moesten opschieten met bouwen? Op 20 juni telden wij 3 bezette boerenzwaluwnesten rondom de behuizing, twee met al uitgekomen kuikens en een (het beschreven paartje) met 5 eitjes.

Pullen

Op de puindammen is het een drukte van jewelste bij de kolonies Visdieven, Noordse sterns, Dwergsterns, Kokmeeuwen en Scholeksters. Sommigen zitten nog volop op eieren, andere nesten hebben al kleine of grote pullen. Vanaf de uitkijktoren goed te zien. Verderop tussen de kwelder en het duin veel nesten van Scholeksters met her en der de eerste gezinnetjes die naar het natte gedeelte migreren, daar waar het voedsel is. Daarnaast zijn ook nog drie paartjes Bontbekplevieren aan het broeden of al op pad. Eider vrouwen zien we in redelijke aantallen zwemmen, sommige met een handjevol pullen. Van Bergeenden worden (nog) nauwelijks pullen waargenomen.

Op 19 juni was daar ineens een onverwachte hoogwatersituatie door wind uit ongunstige hoek. Paniek bij de vogels op en rond de puindammen. Enkele nesten van sterns en Scholekster zijn dan ook verloren gegaan. Gelukkig heeft een aantal pullen een droog deel weten te bereiken. Living on the edge……

Besluiteloze Gaaien

Het leuke van een verblijf op dit eiland is dat je je kunt laten verrassen door waarnemingen van soorten die op het vasteland heel gewoon zijn, maar hier heel erg opvallen omdat ze er eigenlijk nooit voorkomen. Op 8 juni bijvoorbeeld zagen we een Gaai rondvliegen, boven de behuizing. Overduidelijk niet op z’n gemak, en hij wilde vast wel weg, maar ja, water overal en zodra ie opsteeg vanuit wat struiken meteen een ploeg sterns achter zich aan. De volgende dag zagen we er twee, waarschijnlijk was die er de dag tevoren ook al, maar door ons gemist. Nu met z’n tweeën de lucht in, boven het laatste oostelijke duin van het eiland. Hoogte winnen, en richting Rottumeroog en Borkum vliegen. Maar niet voor lang, na enkele honderden meters wordt de wijdsheid voor deze uitgesproken land- en boomvogels blijkbaar te beklemmend: terugvliegen maar. Je zult halverwege het volgende eiland, toch nog zo’n 5 kilometer, maar opgemerkt worden door één van de 6 Slechtvalken op het eiland. Dan begin je als klein Gaaitje niet zoveel. Bovendien is Rottumeroog ook niet echt een fijne bestemming voor deze vogels, er is daar nog minder begroeiing dan op de Plaat, dat zullen ze vanuit de lucht ook wel zien. Dus dan is eigenlijk alleen Borkum een optie, maar ja, 12 kilometer, en met die vervelende noordoostenwind tegen……. In ieder geval tot 22 juni is dit gedrag waargenomen, elke dag weer enkele pogingen, maar nee, toch maar niet doorzetten.

René Vos & Rafaela Porcu