www.boswachtersblog.nl/ Rottum

Rottumerplaat: Expeditie Slechtvalk

9 juni 2017 Boswachter Jaap Kloosterhuis in Rottum
zeedamp

zeedamp

“De zee is rustig en de Harder vaart om Rottumeroog Het Schild in. In de verte zie ik het hoge duin van Rottumerplaat. Al een week ben ik gespannen en de onrust in mijn lijf neemt nu nog verder toe. Dit jaar moet het gebeuren! Het filmen van de grootste en snelste valk van Nederland; de slechtvalk. Melchert Meijer zu Schlochtern en ik werken samen in het team van producent/filmer Ruben Smit aan de Waddenfilm die eind 2018 in première zal gaan. De slechtvalk heeft een grote rol in de film, maar is niet makkelijk te filmen. Op Rottumerplaat broedt ieder jaar een paartje op de grond in de duinen en dit is de kans om een mooi verhaal te filmen.

Noordkromp

Bij aankomst op Plaat worden Melchert en ik vriendelijk onthaald door vogelwachters Sjoerd en Hella. Ze zitten hier al een week en hebben de nodige goede tips voor ons in huis. Na een kop koffie willen wij de kant van het nest wel op om te kijken bij de valken. Deze beelden van de Slechtvalk kunnen het verhaal zoveel mooier maken, dit wil je draaien! Het was hoog water aan de wadkant dus we liepen via het Noordzee strand die kant op. Statieven, tassen met camera’s, tentje, stoeltje etc kunnen achterop de tractor. Dit scheelt de helft, want het strand loopt zwaar. Op weg er naar toe komen we op een stuk Noordzeestrand waar het barst van de schelpen. Onafhankelijk van elkaar ging bij Melchert en mij een belletje rinkelen met de mededeling; zoek die Noordkromp! Deze zeldzame schelp waarvan de dieren soms 500 jaar oud worden is specifiek te vinden rond dit deel van de Noordzee. Nog geen tien minuten later riep ik Melchert met een brede glimlach. Kijk Mel, Noordkromp. ’’Wauw! Die zocht ik ook!’’: zei hij verrast. Ik zei: ’’het karma is bij deze perfect, dit wordt een topdag’’.

noordkromp
noordkromp

Slechtvalk

Snel daarna komen we bij het nest. Wat een indrukwekkende beesten! De jongen zitten bij elkaar en kijken ons brutaal aan met grote zwarte ogen. Onder het witte dons zijn al wat veren zichtbaar. Om hen heen een tapijt van veren, botten, poten en afgekloven koppen. Wat een slagveld! We plaatsen twee camera’s in speciale zelfgemaakte huisjes en besluiten om zelf om op 300 meter te gaan zitten en te kijken hoe de valken ermee om zouden gaan. Sjoerd en Hella rijden naar huis en het lange wachten kan beginnen. De camera’s worden gelijk geaccepteerd en er wordt goed gevoerd. Top! Die beelden waren binnen! Tenminste als de camera’s zijn blijven draaien…en goed gericht stonden! Aan het einde van de dag halen we de camera’s op en zien we de bloedspetters op het glas zitten! Yesss! Snel naar huis om de beelden te bekijken!

Na een lange wandeling via de noordkant van het eiland waren we waren blij dat het eten om 22:00 op tafel stond. Hella kookt geweldig dus dat is helemaal mooi meegenomen. De beelden van de jonge slechtvalken die gevoerd werden waren prachtig! Wat een fantastische dag.

filmen van de slechtvalken Rottumerplaat
filmen van de slechtvalken

Franjepoot

In de dagen die volgen veranderen we af en toe de posities van de kastjes, werken we met de telelens vanuit de schuiltent en hebben we (met af en toe een rustdag voor de valken) het nest ook onbemand kunnen filmen. Op de laatste twee dagen in de schuiltent heb ik me gericht op het aanvliegen van de valk met prooi. Er staat teveel helmgras rond het nest om het voeren vast te kunnen leggen dus dat had ik al wel een beetje uit mijn hoofd gezet. Ik film in ieder geval een landende valk met een postduif. Windrichting is alles en die bepaald waar een valk wil gaat landen. De wind draaide alleen zo snel dat het lastig inschatten is en vanuit een tent heb je geen enkel overzicht. Je kunt ook niet even gluren want de valken zien alles! Op een dag na 3 uren zonder valk besluit ik van mijn strategie af te stappen en toch de helm eens bij langs te gaan met de lens. Potverdorie, de smeerlap! Madame stond met drie jongen op een rij vol in de zon te voeren. Een klein gat in het helm rond het nest en precies daar staan ze. Wat een geluk! Ik kan 15 minuten non-stop draaien en heb voor mijn gevoel de bonus binnen. Zes lange dagen onder alle omstandigheden werden hiermee beloond en met een topgevoel afgerond. En thuis wachtte nog een verassing; op de camera’s bij het nest stond een beeld van een slechtvalk met een Grauwe Franjepoot in broedkleed in de bek. Bizar! Bijna niemand ziet zo’n beestje in Nederland en zij heeft hem te pakken!

grauwe franjepoot als prooi voor de slechtvalk
grauwe franjepoot in broedkleed als prooi voor de slechtvalk

Zeedamp

Rottumerplaat is echt een topstek. Wat een wildernis. In de periode dat ik in mijn tent bij de valken zat heeft Melchert vele andere beelden kunnen maken. Anemonen en ander onderwaterleven, timelapses van wadpieren, het getij, Eiders met jongen. Een echte allrounder dus. En toen kwam er nog een bonus! Op de dag dat we de valken vrijaf gaven zat het s’ochtends om 5:00 uur potdicht van de mist. Heel langzaam begon het op te klaren en bleek er zeedamp te zijn ontstaan, ook wel arctische rook genoemd. Een bijzonder fenomeen die we dolgraag in de film willen hebben, maar die niet te plannen valt. Waar kun je op zo’n moment beter zijn dan op Rottumerplaat! Er volgen een aantal hectische uren met gevlieg van 4 camera’s van Wad naar Noordzee en vice versa. Melchert produceerde de ene naar de andere timelapse en ik richt me op eiders, dwergsterns en andere vogels in de mist. En de mist bleef maar komen. Ondertussen telkens snel het huisje in om kaarten leeg te trekken en te wisselen. We hebben van 5:00 tot 21:00 geen rust gehad en zo ging deze dag positief de mist in.

Te laat thuis

Verliep alles dan zo goed? Op zich wel, al waren we een avond iets te optimistisch. We dachten over het wad terug te kunnen maar het water stond al hoger dan we dachten. En wat doe je als de geuren uit Hella’s Kitchen je over het wad tegemoet komen en je voor de keuze staat: 10 km omlopen of een nat pak.

te laat thuis
te laat thuis

Geen lastige keuze dus. Jammer van 1 accu die nog in Melchert zijn broekzak zat maar verder een absolute topweek. Er is geen plek te bedenken waar je zoveel verschillende verhaallijnen boven en onder water kunt draaien en waar je ook nog eens en kantoor hebt van 50 vierkante meter. Nee het is heel simpel: “beter wordt het niet!”

Met dank aan Staatsbosbeheer, de mannen van de Harder en Sjoerd en Hella.

Ruurd Jelle van der Leij en Melchert Meijer zu Schlochtern”

Voor alle actuele nieuwtjes rondom de film, volg ons op: https://www.facebook.com/WADfilm/

reageren

geef een reactie

  • Wim Zoeteman
    13 juni 2017 om 19:27

    Dit verhaal vind ik al bijzonder boeiend om te volgen.
    Kan nu niet meer wachten op de film.

  • Oebele Dijk
    10 juni 2017 om 15:12

    Prachtig verhaal mensen! Benieuwd naar de beelden. De Wadden blijven boeien.

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog