slechtvalk met prooi (foto: Doortje Dalmeijer)

Tussen het vertrek van Harry en Ali Horn en het overnemen van de ‘wacht’ door Sjoerd Dirksen en Hella namen Bart en Doortje een week ‘Rottumerplaat’ voor hun rekening. Een drukke week in ‘vogelland’!

“Op vrijdagochtend 12 mei, de dag dat Harry en Ali weer naar de wal vertrokken, klonk ineens het karakteristieke geluid van bijeneters. En jawel hoor, boven op een paar dunne takjes van een boom zaten twee van deze kleurrijke vogels. Ze bleven niet lang, en vertrokken al snel in zuidelijke richting naar de wal. De volgende dag hoorde Doortje een ander apart geluid. Dat bleek een wielewaal te zijn. Niet knalgeel, maar nog groenig met een prachtig rode snavel. Waarschijnlijk een nog onvolwassen mannetje. Het huis hier is net een schuilhut met al die vogels er zo vlak omheen. De grauwe vliegenvangers zijn weer doorgetrokken, net als de prachtige gekraagde roodstaarten, maar nog steeds zijn er nieuwe passanten.

Lepelaars

Samen met Harry en Ali hebben we donderdag 11 mei de lepelaars gecontroleerd. Eindelijk was de wind gaan liggen. Door het vroege begin dit jaar waren er al 7 grote kuikens die door de kolonie rondstapten, maar ook waren er nesten met kleine kuikens en nesten met alleen maar eieren en zelfs lepelaars die nog bezig waren met het bouwen van een nest.

De langdurige koude wind dit voorjaar bleken de lepelaars goed te hebben doorstaan. We vonden slechts één dood kuiken, en naast de zeven rondstappers nog 70 kuikens in allerlei maten. Snel verlieten we de kolonie weer, en konden zien hoe de zeven rondstappers die voorzichtig door Ali werden teruggedreven weer keurig naar hun nesten liepen. Het totaal aantal bezette lepelaarnesten bedraagt nu 54 maar dat worden er ongetwijfeld nog meer de komende weken.

Geboortegolf van Eiders

Eidereendenkuikens zijn er nu volop en dat wekt niet alleen onze belangstelling maar ook die van meeuwen en zelfs zwarte kraaien. Vooral de grote mantelmeeuw, waarvan er niet zo heel veel op het eiland zijn, zoeken meteen de groepjes Eiders die met kuikens over het wad lopen op. Een enkele Eidervrouw wordt alleen door haar eigen kuikens gevolgd, maar de meesten sluiten zich snel aan tot groepjes van enkele tientallen kuikens met hun moeders of “tantes”. Als je ergens een groepje vrouwtjes met kuikens ziet lopen strijken er steevast andere vrouwtjes Eider bij neer. Zo’n groep vormt dan een hecht bolwerk zodra er een rover nadert. Zo zagen we op 15 mei  ten noorden van de stuifdijk acht Eidervrouwen met 16 kuikens voor ons  wegvluchten. Ze gingen de daar gelegen geul, de Binnenzee, uit en liepen de brede strandvlakte op naar de Noordzee. Weg van het gevaar, want zo zien zij ons. Het was laag water en de Binnenzee is dan nog maar een smal geultje, waarin ze zich minder veilig voelen. Bij het zien van zulke lekkere hapjes volgden twee zilvermeeuwen hen meteen. Maar de Eiders hielden de groep mooi compact zodat de meeuwen geen kans kregen. Totdat er een zwarte kraai kwam aanvliegen, neerstreek en hen de weg blokkeerde. Die lust ook wel een kuikentje. Twee moeders vielen de kraai fel aan.

Er kwamen nog twee zilvermeeuwen bij. Wij liepen snel door zodat de groep moeders met kuikens weer terug kon naar de smalle geul, die toch voor de kuikens veiliger is dan dat meer dan twee kilometer brede strand. Maar met vier zilvermeeuwen aan de ene kant en een kraai aan de andere kant, konden ze nergens heen. Van grote afstand volgden we dit tafereel. Een patstelling, totdat de kraai het leek op te geven en wegvloog. Onmiddellijk gingen de Eiders in snelle pas terug naar de geul. Maar de kraai kwam weer terug. Een slimme manoeuvre van hem. Dit herhaalde zich tot driemaal toe, totdat de kraai het echt opgaf, en het Eidergezelschap veilig de geul kon bereiken. Vanuit de nieuwe kijktoren zagen we drie dagen eerder ook al een gezelschap van 43 kuikens en 12 moeders oversteken naar de geul ten zuiden van het eiland. Daar liepen toen zelfs drie volwassen mannetjes bij. We hebben de indruk dat die mannen eigenlijk alleen maar in zo’n groep vrouwen zijn geïnteresseerd, maar wellicht draagt hun aanwezigheid onbedoeld toch ook bij aan de bescherming van de kuikens. Het verdedigende werk tegen de meeuwen wordt alleen door de moeders gedaan. Deze groep werd belaagd door een grote mantelmeeuw en twee zilvermeeuwen, maar de Eiders slaagden er in alle kuikens veilig tot in de geul te krijgen.

Naast het huis zit ondertussen Eider Gretha nog op haar eieren. Zij is veel later begonnen. Zij broedt op hetzelfde plekje als in 2015 en 2016 en vanuit het raam kunnen we haar ongestoord bewonderen. Op 1 mei ontdekte Harry haar nest voor het eerst. Toen had ze 2 eieren.

Lente

Op 16 mei bloeiden de eerste rimpelrozen, en op veel plaatsen op het eiland horen we zingende Tjiftjaffen. Onder de zoet geurende bloeiende esdoorn achter het huis zoemen dikke hommels. Het wordt nu eindelijk echt lente. Niet eerder hebben we hier een jaar meegemaakt met zoveel Tjiftjaffen. Op de achtergrond horen we nog steeds het vertrouwde rot-rot-rot van de Rotganzen. Zij wachten nog enkele dagen voordat ze aan hun grote reis naar Siberië beginnen. De brandganzen zijn nu vertrokken. Bij de telling op 14 mei hadden we nog maar 3 brandganzen op het eiland, tegen ruim 700 rotganzen. Ook de meeste wulpen zijn nu doorgetrokken, maar zilverplevieren en vooral rosse grutto’s zijn nog met duizenden aanwezig, en worden met de dag mooier van kleur.

Slechtvalk

De slechtvalk was er dit jaar vroeg bij en heeft nu al 4 stevige jongen. Ze worden gevoed met postduif en scholekster. Naast de slechtvalk doen in dit konijnenrijke jaar ook de bruine kiekendieven het heel goed. Er broeden zeker vijf paartjes op het eiland en met 5 tot 6 eieren hebben ze grote legsels.”

Bart Ebbinge(tekst) en Doortje Dallmeijer (foto’s)