stuivend zand (foto Harry Horn)

Vogelwachter Harry Horn en zijn vrouw Ali hebben hun aandeel in het vogelwachterswerk op Rottumerplaat achter de rug. Ze verbleven drie weken op het eiland en zijn inmiddels weer afgelost door Sjoerd Dirksen. Hieronder hun laatste bijdrage voor het ‘Rottumblog’.

“Als je -zoals wij- de kans hebt gekregen om een drietal weken op het eiland Rottumerplaat door te mogen brengen om flora en fauna te inventariseren en om toezicht te houden, dan denk je soms onwillekeurig aan de periode dat Godfried Bomans en Jan Wolkers hier in juli 1971 een week hebben gebivakkeerd. Zij kampeerden hier in een tent op de rand van de kwelder aan de zuidzijde van de stuifdijk ongeveer een kwartiertje lopen vanaf de bewoning hier op de oostzijde van het eiland. Beiden hebben zij het verblijf hier wel op een heel verschillende wijze beleefd.

Godfried was in die week bijna de wanhoop nabij en kreeg amper een hap eten door de keel. Mogelijk speelde een opkomende griep hierbij ook een rol. Maar als echte stadsmens was de omgeving hem hier totaal vreemd. Jan Wolkers daarentegen leefde zich helemaal uit. Hij had het druk met de verzorging van een jonge scholekster en een jonge zeehond. Hij was bovendien goed bekend met de flora en fauna op dit eiland, mogelijk door zijn periodieke bezoeken aan zijn favoriete eiland Texel.

Voor hun uitgebreide verslaglegging over die periode zie: Godfried Bomans “Op reis rond de wereld en op Rottumerplaat” en Jan Wolkers “Groeten van Rottumerplaat”.

Onze ervaringen hier zijn goed vergelijkbaar met die van Jan Wolkers. Een eiland van rust en de stilte wordt alleen doorbroken door vogelgeluiden van allerlei aard. En niet vergeten de wind! Die is alom aanwezig hier en begint steeds meer een stempel op het aanzien van het eiland te drukken. Mede onder invloed van het water vindt afslag plaats aan de westkant van het eiland en het vrijkomende zand vormt plaatselijk jonge duintjes. Ook de stuifdijk krijgt onder invloed van de wind plaatselijk een heel ander aanzien. Al met al met recht een dynamische ontwikkeling.

Eten en gegeten worden.

Momenteel heeft Rottumerplaat een zeer gezonde en grote konijnenpopulatie. Overal waar je loopt zie je graaf- en graasactiviteiten van konijnen.

Zij betekenen voor de bruine kiekendieven hier op het eiland een zeer belangrijke voedselbron. Vooral in het vroege voorjaar als er nog nauwelijks jonge vogels zijn, worden er dagelijks jonge en soms toch ook wel wat grotere konijnen door bruine kiekendieven weggevangen. Er zullen zeker een vijftal broedparen op het eiland zijn. Nu er steeds meer jongen van de grauwe gans rondlopen en ook de nesten van wilde eend en eidereend geleidelijk aan uitkomen, zal dit patroon wel een beetje aangepast worden. Maar het zijn niet alleen bruine kiekendieven die zich met jonge vogels voeden. Ook een aantal gespecialiseerde zilver- en kleine mantalmeeuwen en zwarte kraaien weten soms op zeer geraffineerde wijze jongen van ganzen en eenden te pakken. Vanaf de uitkijktoren was ik er een paar dagen terug getuige van dat een vrouwtje wilde eend wanhopig haar best deed om haar 7 kuikens tegen een zwarte kraai en een tweetal zilvermeeuwen te verdedigen. Maar binnen 10 minuten tijd was zij een drietal jongen kwijtgeraakt. Het eerste jong werd door de zwarte kraai gepakt en even later pakte een zilvermeeuw in de vlucht tot twee maal toe ook een kuiken. Met de resterende 4 kuikens heeft het vrouwtje uiteindelijk toch een veilig heenkomen weten te bereiken. Dit soort situaties doen zich dagelijks voor maar meestal ben je er geen getuige van. Minder goed is het afgelopen met de wilde eend die naast pad langs de zuidzijde van de woning een nest had. De 12 eieren zijn vermoedelijk door een zwarte kraai of een ekster uitgehaald. Maar er zijn ook positieve berichten. De noordse sterns beginnen te baltsen en zullen spoedig eieren leggen. Ook de scholeksters beginnen ineens haast te krijgen. De afgelopen periode van koude met langdurige harde tot stormachtige wind heeft veel nestel activiteiten op een laag pitje gezet. Het is inmiddels een stuk milder geworden en veel zangertjes als bonte vliegenvangers; gekraagde roodstaarten en zwartkoppen zijn inmiddels door getrokken naar het noorden.”

Ali en Harry Horn.